امام حسین(ع) و عاشورا در قصیده "آمنت بالحسین " محمّد مهدی جواهری

نشریه : پژوهشنامه معارف حسینی

نویسنده : پديدآورنده : محمود شهبازی
پديدآورنده : اصغر شهبازی

سال / شماره پیاپی / صفحه 158-176

چکیده :

حماسه­ ی جاویدان امام حسین (ع)، در ادبیات بازتابی گسترده داشته و از دیر باز قالب­های ادبی گوناگون عرصه­ ی نمایش اندیشه و عواطف ادبا و نویسندگان بسیاری بوده است. محمّد مهدی جواهری، سراینده نام آشنای عراق، با الگوگیری از این حادثه، زبان و اندیشه خویش را در راستای اعتلای ارزش‌های میهنی و انقلابی قرار داده است. او در دو قصیده به نام­ه ای «آمنتُ بالحسین» و «عاشورا»، به ستایش امام حسین (ع) و توصیف معارف حسینی پرداخته است. در نگاه او عاشورا را باید در متن تاریخ شناخت و آن را از تحریفات به دور داشت، از این رو با رویکردی تند، افرادی را که عاشورا را در خدمت منافع خود گرفته ­اند، مورد نکوهش قرار می‌دهد. در این مقاله ضمن بررسی محتوا و موضوعات قصیده «آمنتُ بالحسین» جواهری، به ویژگی­ های ادبی و زبانی آن­ اشاره می گردد.

کلیدواژه‌های مقاله :امام حیسین، عاشورا، قصیده