اشتراک لفظی در قرآن کریم و تاثیر آن بر اهم ترجمه‌های معاصر فارسی قرآن

نشریه : کتاب و سنت

نویسنده : پديدآورنده : فخري معيني كوهي
پديدآورنده : هادی حجت

چکیده :

یکی از پدیده‌های زبانی که ناگزیر مترجمان قرآن کریم در ترجمهٔ آیات با آن مواجه‌اند،‏ واژگان مشترک لفظی قرآن کریم است؛ الفاظی که در ظاهر یکسان‌اند اما در جملات مختلف،‏ به معانی متفاوتی به ‌کار رفته‌اند. عنوان «وجوه» که کاربردش به قرن نخست هجری باز می‌گردد،‏ مفهوم عامی بود که این واژگان را نیز در برمی‌گرفت. سیبویه نیز با تعبیر «اتفاق اللفظین و اختلاف المعنیین» بدان اشاره کرد.
در این مقاله تأثیر این واژگان بر مهم‌ترین ترجمه‌های فارسی معاصر قرآن کریم بررسی شده است‌. از این رو،‏ نخست به پدیدهٔ‌ اشتراک لفظی در زبان عربی پرداخته و پس از آن به وجود و اهمیت این الفاظ در قرآن کریم و ضرورت شناخت آن در ترجمهٔ‌ آن اشاره شده،‏ سپس تأثیر واژگان مشترک بر اهم ترجمه‌های معاصر فارسی قرآن در سه بخش اسامی،‏ افعال و حروف بررسی و برای هر یک شواهدی ذکر شده است.