شروع تاريخ چاپ اين نسخه بنا بر تصريح مؤلف قبل از ديباچه كتاب سال 1296 بوده، وى مى گويد:
ويومَ طبعِه بحولِ اللّهِ وعَونِه فى أول الاُسبوع مِنَ العشرِ الثالثِ مِن شَهر ذيقعدة الحرام فى السادسِ مِنَ العشرِ العاشر من المائة الثالثة بعد الألفِ من الهِجرة النبويّة، عَلى هاجِرها ألفُ ألف صلاةٍ وَسلامٍ وتحيّةٍ فى سنة 1296.
اما چاپ آن تا سال 1298 بطول انجاميده است چنانچه در عبارات مربوط به «سال تأليف» كتاب بيان داشته ايم. بنابراين در عبارت علامه تهرانى ^۱ كه شروع طبع آن را 1295 وخاتمه آن را 1298 دانسته تأمل است، ودقيقتر آن است كه بگوييم: شروع تأليف آن سال 1295 بوده و شروع چاپ آن سال 1296.
* * * مؤلف خود نسخه را مقابله كرده ^۲ چنانچه مثلاً در حاشيه صفحه 156 سنگى شعرى نقل كرده وزير آن نوشته است:
زمان مقابله اين بيت در اين هامش نوشته شد. همچنين در صفحه 165:
زمان مقابله نوشته شد.
گفتنى است كه مؤلف، هنگام چاپ كتاب، كه در آن زمان به كندى و فُرم فُرم (صفحات چهار يا هشت يا شانزده تايى) صورت مى گرفته، حاشيه هاى زيادى بر كتاب افزوده، بيش تر اين حواشى بر دو دسته اند:
دسته اول: اشعار، احاديث و كلمات حكيمانه كه مؤلف به مناسبت، هنگام مقابله يا قرائت كتاب، افزوده است.