اشكال بر كجورى در خصوص طولانى بودن مباحث كتاب

عمده نظرى كه بر اين تأليف گرانسنگ متوجه است دور شدن مؤلف از موضوع اصلى مورد بحث و توجه وى به ديگر نكات است. از اين رو بعضى كتاب را در غير احوال حضرت عبدالعظيم شايسته تر مى دانند تا در احوال آن حضرت.
ولى توجه به نكات ذيل حائز اهميت است:
اولاً: بناى مؤلف ايجاد چارچوبى در بيان حالات ائمه گرامى عليهم السلاموامامزادگان وتواريخ وانساب واحاديث شريفه آنها بوده يا به تعبيرى جامعتر «فرهنگواره اى شيعى»، و اين چارچوب را به نحوى شايسته وزيبا درباره حضرت عبدالعظيم عليه السلام منعقد نموده وسپس در بناى ساختار آن از مطالب گوناگون بهره برده است.
ثانياً: موضوع كتاب، رجال يا شرح حال صرف نيست چنانچه ممكن است در نگاه اول به ذهن برسد و بسيارى از مطالب عنوان شده را تحت الشعاع قرار دهد، بلكه ساختار اصلى كتاب علاوه بر شرح حال وتاريخ حضرت عبدالعظيم، شرح حديث عرض دين حضرت عبدالعظيم و احاديث مرويّه از آن بزرگوار است (مسند حضرت عبدالعظيم(ع» كه خود نزديك به نيمى از كتاب را