تهران به صورت ويرانه ها و خرابه هاى قلعه و حصار آن ديده مى شود و مهم ترين آثار اين شهر بناى استوانه اى شكل و برج ^۱ مانندى است كه نماى خارجى آن داراى بريدگيها و زوايايى مى باشد. اين برج ظاهرا آرامگاه خليل سلطان نواده تيمور لنگ است كه به خاطر عشق افسانه اى به دخترى بسيار زيبا به نام شاد الملوك شهرت پيدا كرده بوده است.
اين شاهزاده مغول بر اثر حوادث مختلفى از معشوقه خود جدا مانده بود و بعد از زحمات و مشقّات زياد بالاخره اين دو دلداده به هم رسيدند ولى طولى نكشيد كه خليل سلطان را از تخت سلطنت به زير كشيده و تبعيد نمودند و او در تبعيدگاه خود دور از همسرش شاد الملوك مرد. وقتى خبر مرگ خليل سلطان به شاد الملوك رسيد، همسر با وفا، كاردى را در قلب خود فرو برد و به شوهرش پيوست و اجساد اين عاشق و معشوق را در اين برج به خاك سپردند. قسمتهاى پايين اين برج نيمه ويران اخيرا به وسيله ناصرالدين شاه تعمير شده است. كشاورزانى كه در فصل بهار در اين منطقه زمين را شخم مى زنند گاه به گاه سكه ها و زينت آلات طلايى و يا ظروف سفالى قديمى «رى» را از زير خاك به دست مى آورند ولى تا كنون حفاريهاى منظم باستان شناسى در خرابه هاى اين شهر ^۲ باستانى انجام نشده است.