و بدان نزديك نمى شوند. سبب را پرسيدم، پيرمردى از اهالى آن سامان گفت: علت آن است كه شمشيرى كه با آن يحيى بن زيد (بن على بن الحسين) عليه السلام كشته شد در اين آب شسته شده.
در رى پارچه هاى معروف به «رازى» مى بافند. اين پارچه مخصوص آنجا است و در هيچ جاى ديگر مانند آن بافت نمى شود. من يك توپ از آن را به اندازه دويست وجب ديدم كه به مبلغ ده هزار درهم فروخته شد. مردم رى باهوشند. آنها در نقب زدن زمين مهارت دارند و هيچ كس در اين كار به پاى ايشان نمى رسد. مى گويند يك نفر از آنها مى تواند چندين فرسخ زير زمين و زير رودهايى مانند دجله و رودهاى بزرگ ديگر را نقب بزند و راه باز كند. راه روهاى زير زمينى رازى ضرب المثل شده است.
در رى قريه اى است به نام قصران كه شامل كوه هاى بسيار بلند و مرتفع است و چنانچه مردم آن از فرستادن خراج براى شاه خوددارى كنند نسبت به آنها كارى نمى تواند بكند. در عين حال نزد فرمانرواى رى وثيقه هايى دارند.
بيشتر ميوجات رى از اين كوهستان تهيه مى شود. در رى فصل گل چهار ماه است. در آنجا زرد آلو و گوجه بيش از اندازه مصرف مى شود. در رى چشمه هاى معدنى كوچك كه براى معالجه جَرَب مفيد است و همچنين معدنهاى نهانى و استفاده نشده موجود است.
زمين رى به كوههاى «بنى قارن» و «دنباوند» (دماوند) و كوههاى ديلم و طبرستان متصل است.
در يكى از كوههاى آن درياچه اى ديدم كه محيط آن در حدود يك جريب است و در زمستان و بهار آب رودخانه ها و سيل كوههاى آنجا در آن مى ريزد. در عين حال آب اين درياچه در زمستان و تابستان كم و زياد نمى شود. مقدار آبى كه در يك روز زمستان يا بهار به اين درياچه مى ريزد به اندازه اى است كه اگر