۸۸۹.الإمامُ زينُ العابدينَ عليه السلام :اللّهُمَّ إنّكَ أيّدتَ دِينَكَ في كُلِّ أوانٍ بإمامٍ أقَمْتَهُ عَلَما لِعِبادِكَ و مَنارا في بِلادِكَ ، بَعْدَ أن وَصَـلْتَ حَبْلَهُ بِحَبْلِكَ ، و جَعَلْتَهُ الـذَّريعةَ إلى رِضْوانِكَ . ^۱

۸۹۰.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :إذا كانَ يومُ القِيامةِ ......... يَأتي النِّداءُ مِنْ عِنْدِ اللّهِ جلَّ جلالُهُ : ألاَ مَنِ ائْتَمَّ بإمامٍ في دارِ الدُّنيا فَلْيَتَّبِعْهُ إلى حَيْثُ يَذْهَبُ بهِ ، فَحِينَئذٍ «تَبَرَّأ الَّذينَ اتُّبِعُوا مِنَ الّذينَ اتَّبَعُوا ......... »^۲ . ^۳

۸۹۱.عنه عليه السلام :إنّهُ لَيس مِنْ قومٍ ائْتَمُّوا بإمامِهِمْ في الدُّنيا إلاّ جاءَ يومَ القيامةِ يَلْعَنُهُمْ و يَلْعَنُونَهُ ، إلاّ أنْتُمْ و مَنْ على مِثْلِ حالِكُمْ . ^۴

(انظر) بحار الأنوار : 8 / 7 باب 19 .

150

مَعرِفَةُ الإمامِ

۸۹۲.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :عَلَيْكُمْ بِطاعةِ مَنْ لا تُعْذَرونَ بِجَهالَتِهِ . ^۵

۸۸۹.امام زين العابدين عليه السلام :پروردگارا! تو در هر زمان دين خود را با امامى پشتيبانى كردى، كه او را نشانه اى براى بندگانت و روشنى بخش سرزمينهايت قرار دادى و اين، پس از آن بود كه ريسمان [ارتباط ]آن امام را به ريسمان خودت پيوند زدى و او را وسيله رسيدن به خشنودى ات قرار دادى.

۸۹۰.امام صادق عليه السلام :چون روز قيامت شود ......... از سوى خداوند جلّ جلاله، ندا مى آيد كه: هان! هر كس در سراى دنيا به امامى اقتدا كرده است، پس، در پى او به همان جا رود كه او را مى برند. در اين هنگام است كه «پيروى شدگان از پيروان خود بيزارى مى جويند».

۸۹۱.امام صادق عليه السلام :هيچ قومى نيست كه در دنيا به امامش اقتدا كرده باشد، مگر آن كه در روز قيامت او آنان را لعنت مى كند و آنان او را ؛ مگر شما و كسانى كه چون شما باشند.

150

شناخت امام

۸۹۲.امام على عليه السلام :بر شما باد اطاعت از كسى كه در نشناختنش عذرى نداريد.