6. تعليقات علي سحر بابل، ديوان السيد جعفر الحلّي (براي اطّلاع بيشتر از آثار مبطوع و مخلوط ايشان، ر.ک: أساطين المرجعية العليا: ص 251 ـ 257؛ معجم المؤلّفين العراقيين في القرنين التاسع عشر والعشرين: ص 144 ـ 147).
شاگردان وي
از خرمن دانش مرحوم کاشف الغطا، افراد بسياري خوشه چيده‌اند که از ميان آنها مي‌توان به اين افراد، اشاره کرد:
1. سيد محمّد جواد غريفي
2. شيخ محمّد جواد مغنيه عاملي
3. شيخ عبد الرضا کاشف الغطا
4. شيخ ابراهيم مبارک (ر.ک المراجعات الريحانية: ص 40 ـ 41).
وفات وي
مرحوم کاشف الغطا، صبح روز دوشنبه، هجدهم ذي قعده سال 1373، بعد از اداي نماز صبح، بر اثر سکته قلبي، دار فاني را وداع گفت و جامعه شيعيان، از اين ضايعه اسفناک، در ماتم فرو رفتند.
جنازه آن مرحوم، پس از تشييعي باشکوه، در مقبره مخصوصي در وادي السلام نجف، دفن گرديد (براي اطّلاع بيشتر، ر.ک: أساطين المرجعية العليا: ص 258 ـ 260؛ المراجعات الريحانية: ص 38 ـ 39).
مباني علمي مرحوم کاشف الغطا
1. علوّ مضمون جابر، ضعف سند و مصحّح حديث است
يکي از مباحثي که بعضاً مورد اختلاف است، «علوّ مضمون» در اثبات صدور احاديث و اخبار است. از آن جايي که احاديث فريقين، از تيررس پديده شوم دَسّ و جعل، در امان نبوده‌اند، لذا علماي فريقين، از قديم الأيام تا عصر حاضر، به نگارش و تدوين کتبي که در آن، ملاک‌هاي قبول و رد احاديث، بيان شود، روي آورده‌اند به طور جدّي به تنقيح مناط و ملاک در اين زمينه پرداخته‌اند.
اين مطلب نيز کما بيش بر خوانندگان، روشن و آشکار است که ملاک‌هاي قبول و رد و به عبارت ديگر، صدور و عدم صدور احاديث بين متقدّمان و متأخّران، متفاوت است. در اين زمينه، عالمان شيعه، به تفصيل سخن گفته‌اند و در آثار ارزشمند خويش، درباره اختلاف ملاک‌ها بحث کرده‌اند. معمولاً کتبي که در مورد مباني نظري علم رجال، بحث کرده‌اند و همچنين مقدّمه‌هاي کتب فقه استدلالي، در اين زمينه، مطالب ارزشمندي دارند (ر.ک: کليات في علم الرجال، جعفر
