از جمله شيوه‌های بديع و کارآمدی که اهل بيت(ع) در راه ابلاغ پيام الهی به مخاطبان خود از آن بسيار بهره جسته‌اند، تجسم بخشيدن معارف توحيدی و حقايق دينی در قالب‌هايی زنده و گوياست.
ائمه اطهار عليهم السلام با بهره گيری از شيوه مجسم ساختن معانی، معارف بلند و ژرفی را در سطح فهم همگان تنزل بخشيده و با ترسيم زنده و زيبای آنها به خلق صحنه‌های بديع و شگفتی پرداخته‌اند که چشم‌ها را به خود خيره می کند و عواطف را برمی انگيزد.
در اين نوشتار، تلاش گرديده تا به جلوه‌هايی از اين هنر بديع ـ که در لابه لای کلمات ائمه هدی(ع) تجلی يافته ـ اشاره شود.
