درآمد
امانت ، در لغت
واژه «امانت» ، ضدّ «خيانت» ، مصدر و از ريشه «أمن» به معناى آرامش قلب است . امين ، به كسى گفته مى شود كه دل ، در سپردن چيزى به او احساسِ آرامش كند . همچنين به چيزى كه سپرده شده نيز «امانت» اطلاق مى گردد . ابن فارس ، در معناى «أمَنَ» مى گويد :
الهمزة و الميم و النون أصلان متقاربان : أحدهما الأمانة التى ضدّ الخيانة ، و معناها سكون القلب ، و الآخر التصديق . 1
همزه و ميم و نون ، دو اصل [معنايىِ] نزديك به هم دارد : يكى امانت كه ضدّ خيانت و به معناى آرامش دل است ، و ديگرى گواهى دادن .
راغب اصفهانى نيز در تبيين معناى «أمَنَ» آورده است :
أصل الأمن طمأنينة النفس و زوال الخوف ، و الأمن و الأمانة و الأمان فى الأصل مصادر ، و يجعل الأمان تارةً إسما للحالة التى يكون عليها الإنسان فى الأمن ، و تارة اسما لما يؤمن عليه الإنسان . 2
ريشه «أمن» ، آرامشِ خاطر و رفع نگرانى است. امن و امانت و امان، در اصل ،
1.. معجم مقاييس اللغة : ج ۱ ص ۱۳۳ مادّه «أمن» .
2.. مفردات ألفاظ القرآن : ص ۹۰ .
