شيخ بهايی، از زمره فقيهان چيره دست و محدّثان باريكبينی است كه فقاهت و درايت، در آثار وی موج می زند. بازگويی ظرايف معنايی و دقايق مفهومی روايات، تخصص علمی اوست. او در اين مسير دشوار و توانسوز، از بايستههای عمومی فهم متن و ضوابط خاص آن بهره جسته است. شيخ بهايی در فقه الحديث، نظام منطقی و سبك خاص در گردآوری، فهم متن، فهم مقصود و ارائه گزارههای شرعی دارد. اين نظام منطقی، حاوی دقّتها و نوآوری های ويژه در تحليل احاديث است. در اين مقاله سعی شده است، روش فقه الحديثی شيخ بر پايه كتاب مشرق الشمسين و اكسير السعادتين تبيين گردد.