25 ـ شهرت

۰.پیامبر خدا صلی الله علیه و آله:
ـ لمّا سُئلَ عنِ الرجُلِ الذي يَعمَلُ العَمَلَ مِنَ الخَيرِ، ويَحمَدُهُ الناسُ علَيهِ ـ: تلكَ عاجِلُ بُشرَى المؤمِنِ.^۱

۰.ـ در پاسخ به سؤال درباره مردى كه كار خوبى [براى آخرتش و نه ارائه به مردم] انجام می‏دهد و مردم او را می‏ستايند ـ فرمود: اين همان بشارتى است كه در دنيا به مؤمن می‏رسد.

۰.پیامبر خدا صلی الله علیه و آله:
إذا أحَبَّ اللهُ عَبدا مِن اُمَّتِي قَذَفَ في قُلوبِ أصفِيائهِ وأرواحِ ملائكَتِهِ وسُكّانِ عَرشِهِ مَحَبَّتَهُ لِيُحِبُّوهُ، فذلكَ المُحَبُّ حقّا.^۲

۰.هرگاه خداوند بنده‏ای از امّت مرا دوست بدارد، محبّت او را در دل‌هاى برگزيدگان خود و جان‌هاى فرشتگان و ساكنان عرش خود بيفكند تا او را دوست بدارند. اين است محبوب حقيقى.

۰.پیامبر خدا صلی الله علیه و آله:
بِحَسْبِ المَرءِ مِن الشَّرِّ ـ إلّا مَن عَصَمَهُ اللهُ مِن السُّوءِ ـ أن يُشِيرَ الناسُ إلَيهِ بالأصابِعِ في دِينِهِ ودُنياهُ.^۳

۰.آدمى را همين شرّ بس كه در دين و دنيايش انگشت نماى خلق شود؛ مگر كسى كه خداوند از بدى نگاهش دارد.

۰.امام علی علیه السلام:
ما مِن عَبدٍ يُرِيدُ أن يَرتَفِعَ فِي الدُّنيا دَرَجةً، فَارتَفَعَ فِي الدُّنيا دَرَجةً، إلّا وَضَعَهُ اللهُ فِي الآخِرَةِ دَرَجَةً أكبَرَ مِنها وأطوَلَ.^۴

۰.هيچ بنده‏ای نيست كه خواهان بالا رفتن يك پله در دنيا[ى نكوهيده] باشد و آن يك پله را بالا رود، مگر اين كه خداوند در آخرت پله‏ای بزرگتر و بلندتر از آن پايينش آورد.

۰.امام صادق علیه السلام:
ـ في صفةِ المؤمنِ ـ: لا يَرغَبُ في عِزِّ الدُّنيا ولا يَجزَعُ مِن ذُلِّها، لِلناسِ هَمٌّ قد أقبَلُوا علَيهِ، ولَهُ هَمٌّ قد شَغَلَهُ.^۵

۰.ـ در وصف مؤمن ـ فرمود: خواهان عزّت دنيا نيست و از خوارى آن نيز بى تابى نمی‏كند؛ مردم را غم دنيايشان است و او را انديشه آخرتش مشغول كرده است.

۰.امام صادق علیه السلام:
كَفى بِالمَرءِ خِزيا أن يَلبَسَ ثَوبا يَشهَرُهُ، أو يَركَبَ دابَّةً مَشهورَةً.^۶

۰.آدمى را رسوايى همين بس كه جامه‏ای بپوشد كه باعث انگشت نمايى او گردد يا مركبى انگشت نما سوار شود.

۰.امام رضا علیه السلام:
مَن شَهَرَ نفسَهُ بِالعِبادَةِ فاتَّهِمُوهُ على دِينِهِ؛ فإنَّ اللهَ عز و جل يُبغِضُ شُهرَةَ العِبادَةِ وشُهرَةَ اللِّباسِ.^۷

۰.هر كه خود را به عبادت شهره سازد، به دين (و ديندارى) او بدگمان باشيد؛ زيرا خداى عز و جل از شهرت عبادت و شهرت لباس نفرت دارد.

۰.امام صادق علیه السلام:
الشُّهرَةُ خَيرُها وشَرُّها في النارِ.^۸

۰.شهرت، خوب و بدش، در آتش است.

۰.پیامبر خدا صلی الله علیه و آله:
تَفَرَّغُوا مِن هُمومِ الدُّنيا ما استَطَعتُم؛ فإنّهُ مَن أقبَلَ عَلَى اللهِ تعالى بقَلبِهِ جَعَلَ اللهُ قُلوبَ العِبادِ مُنقادَةً إلَيهِ بِالوُدِّ و الرَّحمَةِ، و كانَ اللهُ إلَيهِ بِكُلِّ خَيرٍ أسرَعَ.^۹

۰.تا مى‌توانيد خود را از دغدغه‏های دنيا فارغ كنيد؛ زيرا كسى كه با دلِ خود به خداوند متعال روى آورد، خداوند زمام مِهر و محبّت دل‌هاى بندگان را به دست او سپارد و خدا هر گونه خير را به سوى او روان كند.

۰.پیامبر خدا صلی الله علیه و آله:
ـ لمّا سُئلَ عنِ الرجُلِ الذي يَعمَلُ العَمَلَ مِنَ الخَيرِ، و يَحمَدُهُ الناسُ علَيهِ ـ: تلكَ عاجِلُ بُشرَى المؤمِنِ.^۱۰

۰.ـ در پاسخ به سؤال درباره مردى كه كار خوبى [براى آخرتش و نه ارائه به مردم] انجام می‏دهد و مردم او را می‏ستايند ـ فرمود: اين همان بشارتى است كه در دنيا به مؤمن می‏رسد.