او، اگرچه كمتر سند خود را ذكر مى كند ، امّا اخبار و گزارش هاى خود را از كتب مشهور شيعه مانند : الكافى ، كمال الدين ، الإرشاد ، و كتب اهل سنّت مانند : صحيح البخارى و صحيح مسلم ، المغازى واقدى ، عيون الأخبار ابن قتيبه و دلائل النبوّةى بيهقى مى گيرد .
او در بخش گزارش امام حسين عليه السلام ، بيشتر به الإرشاد شيخ مفيد ، متّكى است و گزارش هاى آن را با اختصار و اصلاحات اندك مى آورد . كتاب طبرسى ، پس از او ، از منابع اصلى و مهمّ سيره اهل بيت عليهم السلام گشت و تنظيم زيبا و منطقى ، قلم روان و شيوا و پرهيز از نقل اخبار نادرست ، موجب استقبال عالمان از آن شد . اين كتاب بارها نسخه بردارى شده و به دفعات به چاپ رسيده است .

22. مقتل الحسين عليه السلام

ابو المؤيّد موفّق بن احمد بن ابى سعيد خوارزمى مكّى (م 568 ق) مشهور به اَخطَب خوارزم ، از عالمان حنفى و معتزلى و جانشين زَمَخشرى در مَناصب شرعى خوارزم بوده است . خوارزمى ، سخنورى بليغ ، محدّثى شهير ، فقيهى خبير و در علوم گوناگونى از جمله : سيره ، تاريخ و ادب ، چيره دست بود . او تأليفات فراوانى دارد و به دليل علاقه اش به اهل بيت عليهم السلام چندين كتاب در فضايل امير مؤمنان عليه السلام و امام حسين عليه السلام نوشت .
خوارزمى در مقتل الحسين عليه السلام ، ابتدا فضايل پيامبر صلى الله عليه و آله ، خديجه ، امام على عليه السلام و مادرش فاطمه بنت اسد ، فاطمه زهرا عليهاالسلام و نيز امام حسن عليه السلام را آورده و سپس در فصلى جداگانه ، به فضايل امام حسين عليه السلام و پس از آن تا پايان كتاب به احوالات امام حسين عليه السلام از تولّد تا امامت و نيز نهضت ايشان و وقايع پس از شهادت امام عليه السلام پرداخته است .
خوارزمى ، روايات بخش هاى اوّل را به صورت مستند و از مشايخ خود ، نقل