عمرو بن صبیح صَیداوی یا صائدی ، از تیراندازان لشکر عمر بن سعد بود. او عبد اللّه بن مسلم بن عقیل را وقتی دستش را بر پیشانی اش نهاده بود، با تیر ، نشانه رفت و بدین سان ، دست عبد اللّه را به پیشانی اش دوخت و با تیر دیگر، قلب او را نشانه گرفت و او را به شهادت رساند.[۱]
عمرو بن صبیح، پس از شهادت امام حسین علیه السلام به درخواست عمر بن سعد ، پاسخ مثبت داد و در شمارِ ده تنی بود که بر پیکر امام علیه السلام ، اسب تاختند. وقتی مختار ثقفی او را دستگیر کرد، دستور داد سپاهیانش او را در میان بگیرند و با نیزه ، او را بزنند تا کشته شود ، و این گونه او به هلاکت رسید.
گفتنی است که در برخی نقل ها، کشتن عبد اللّه بن عقیل به وی نسبت داده شده که احتمالاً نوعی تصحیف و یا انتساب نَوه به جَد است .
[۱]گفته شده كه قاتل عبد اللّه ، اسيد بن مالك حَضرَمى است ، همان گونه كه تيراندازى به عبداللّه بن مسلم بن عقيل را به زيد بن رُقاد نسبت داده اند، و چنين مى نمايد كه اين، درست نباشد .
