حكيمى جامع الاطراف ناميد. ايشان در حواشى و پاورقى هاى ارزشمند, امّا پراكنده اى كه بر پاره اى كتب تفسير و حديث از خود به يادگار گذاشته اند, در بسيارى زمينه ها و از جمله درباره سليم و كتابش به اظهار نظر پرداخته اند كه به نظر مى رسد بيش از همه, براى مترجم محترم اين كتاب, مفيد و سودمند خواهد بود. آنچه در پى مى آيد, خلاصه اظهار نظرهاى آن حكيم ناموَر در اين زمينه است.
مقدمتاً بايد اشاره كرد كه به اعتقاد ايشان, حديث, تالى تلو كتاب خداوند و دومين منبع تشريع و قانونگذارى در اسلام است و پس از قرآن, نقش احاديث در فهم حقايق دين, يك نقش بنيادى و اساسى است. ايشان در آغاز شرح خود بر وافى مرحوم فيض كاشانى مى نويسد:
أخرى ما يصرف فيه العمر, و أحق ما يعكف عليه الدهر, كتاب اللّه و سنة رسوله; إذ بهما قوام الدين و بقاء شريعة سيّد المرسلين, و منهما يؤخذ أوثق البراهين. ۱
و در خاتمه اين شرح مى نويسد:
إنّ حقائق أخبار آل الرسول ـ صلوات اللّه عليهم أجمعين ـ بحر لايُدرك غوره. كيف و هى تلو القرآن والثقل الذى أمرنا بالتمسّك به معه. ۲
و در آخرين وصاياى خود به طالبان علوم دين, چنين مى نويسد:
ولابدّ أن يعرف [طالب علوم الدين] من سيرة النبى ـ صلى اللّه عليه و آله و سلّم ـ و المشاهير من الصحابة والغزوات ما يتكرّر ذكرها, و يعرف من أحاديث النبى ـ صلى اللّه عليه و آله و سلّم ـ و أهل بيته ـ عليهم السلام ـ شيئاً صالحاً; اذ بالنظر فيها يستقرّ الإيمان في القلب و يحصل اليقين بصدقهم فى النبوة والإمامة. ۳
توجّه به اين مطالب, از آن رو حائز اهميت است كه هم بيان كننده شدّت اهتمام ايشان به حديث و حديث شناسى است, و هم به جايگاه بلند و رفيع سنّت, به عنوان دومين ركن تشريع در اسلام, نظر دارد.
