كمال غياث شيرازى، صاحب ديوان شعر است و تاريخ تولّد او را نيمه دوم سده هشتم و زمان درگذشت وى را ۸۴۸ ق دانستهاند.
شعر او در مدح امام مهدی(ع):
در خاتمت محمّدى مهدى بود امام سيمرغِ برجِ كنگره قاف از صفا
يعنى امامِ حجّت قائم كه عاقبت ظاهر شود ظهور جلالش بر آشنا
باطل كند تظلّم بدعت به تيغِ عدل خوفِ مواليان شود از جاهِ او رجا
خوشوقت آن تنى كه بيابد چنان شرف اهلاء خير مقدّم و سهلاء مرحبا
يا رب، بدين ده و دو دانايان پيش رو يا رب، بحقّ چارده معصوم پيشوا
كز لطف، يك نظر به «كمالِ غياث» كن اى از درِ تو حاجتِ درماندگان روا
از لطف خود ببخش و از مرحمت بده هم كام اين سرا و هم اِنعام آن سرا .[۱]
[۱]ديوان كمال غياث شيرازى: ص ۴۸۵.