مستحبات قرائت ، چند چيز است :
اوّل : پيش از شروع به قرائت ركعت اوّل ، استعاذه گفتن ؛ يعنى بگويد : «أعوذ باللَّه من الشيطان الرجيم ؛ پناه مى برم به خداوند از شيطان رانده شده» يا بگويد : «أعوذ باللَّه السميع العليم من الشيطان الرجيم ؛ پناه مى برم به خداوند شنواى دانا از شيطانِ رانده شده» . شايسته است كه استعاذه گفتن، آهسته باشد .
دوم : در نمازهايى كه آهسته خوانده مى شوند بلند بسم اللَّه گفتن . همين گونه اگر در ركعت هاى دوم و سوم به جاى تسبيحات ، حمد خوانده شود .
سوم : شمرده خواندن ، به گونه اى كه شنونده بتواند حروف را به روشنى از هم تفكيك كند .
چهارم : خوش لهجه خواندن ، بى آن كه به صورت غنا خوانده شود .
پنجم : رعايت وقف در فاصله آيه ها .
ششم : توجّه به معانى عبارات و پند گرفتن از آنها .
هفتم : به مناسبت هر آيه نعمت و نقمت ، از خداوند درخواست كردن .
هشتم : فاصله انداختن مختصر ميان حمد و سوره ، و همين طور رعايت فاصله ميان سوره و قنوت يا تكبير ركوع .
نهم : گفتن «كذلك اللَّه ربّى ؛ آرى ، خداوند ، پروردگار من چنين است» (يك ، دو يا سه بار) ، يا گفتن : «كذلك اللَّه ربّنا ؛ آرى ، چنين است خداوند، پروردگار ما» سه بار ، پس از قرائت سوره توحيد ، و اگر مأموم است ، پس از تمام كردن سوره حمد از سوى امام جماعت ، «الحمد للَّه ربّ العالمين» گفتن ، و نيز اگر نماز فرادا مى خواند ، پس از اتمام حمد ، اين ذكر را به زبان آوردن .
دهم : خواندن برخى سوره ها در برخى نمازها ، مانند خواندن سوره هاى
(عَمَّ يَتَسَآءَلُونَ)
و
(هَلْ أَتَى )
و
(هَلْ أَتَاكَ)
و
(لَآ أُقْسِمُ)
و امثال اينها در نماز صبح ، و خواندن
(سَبِّحِ اسْمَ)
و
(شمس)
و امثال اين دو ، در نمازهاى ظهر و عشا ، و خواندن
(إِذَا جَآءَ نَصْرُ اللَّهِ)
و
(أَلْهَاكُمُ التَّكَاثُرُ)
در نمازهاى مغرب و عصر ، و خواندن سوره جمعه در ركعت اوّل و سوره منافقون در ركعت دوم نمازهاى ظهر و عصر روز جمعه و همين طور در صبح جمعه ، و يا در نماز صبح جمعه در ركعت اوّل ، سوره جمعه و در ركعت دوم ، سوره توحيد خواندن . همين طور در ركعت اوّل نماز عشاى شب جمعه ، سوره جمعه و در ركعت دوم ، سوره منافقون خواندن ، و در ركعت اوّل نماز مغرب شب جمعه ، سوره جمعه و در ركعت دوم ، سوره توحيد خواندن . مستحب است در هر نمازى در ركعت اوّل ، سوره
(إِنَّآ أَنزَلْنَهُ)
و در ركعت دوم ، سوره توحيد خواندن ؛ بلكه از غير اين دو سوره به اين دو برگشتن ، فضيلت داشته و علاوه بر اجر اين دو ، اجر خواندن سوره اى را هم كه از آن صرف نظر كرده ، دارد ؛ بلكه روايت وارد شده كه نماز جز با اين دو ، ارتقا نمى يابد . مستحب است در نماز صبح روزهاى دوشنبه و پنجشنبه در ركعت اوّل ، سوره
(هَلْ أَتَى )
و در ركعت دوم ، سوره
(هَلْ أَتَاكَ)
خوانده شود .[۱]
[۱]
العروة الوثقى : ج ۲ ص ۵۳۰ .
