و غير اسلامى ، پوسته دانش محسوب مى شوند و حقيقت دانش و معرفت ، چيز ديگرى است .
آن جا كه گفته مى شود :
«شَهِدَ اللَّهُ أَنَّهُ لاَ إِلَـهَ إِلاَّ هُوَ وَالْمَلَـلـءِكَةُ وَأُوْلُواْ الْعِلْمِ.^۱خدا وفرشتگان ودانشمندان، گواهى مى دهند كه جز او هيچ معبودى نيست» .
و يا
«وَ يَرَى الَّذِينَ أُوتُواْ الْعِلْمَ الَّذِى أُنزِلَ إِلَيْكَ مِن رَّبِّكَ هُوَ الْحَقَّ.^۲آنان كه دانش يافته اند ، مى دانند كه آنچه از جانب پروردگارت بر تو نازل شده ، حقّ است» .
و يا
«إِنَّمَا يَخْشَى اللَّهَ مِنْ عِبَادِهِ الْعُلَمَـؤُاْ .^۳از ميان بندگان خدا ، تنها دانايان از او بيم دارند» .
سخن از حقيقت و جوهر دانش است .
وآن جا كه گفته مى شود :
«وَ أَضَلَّهُ اللَّهُ عَلَى عِلْمٍ.^۴خدا او را دانسته گم راه گردانيد» .
و يا
«وَ مَا تَفَرَّقُواْ إِلاَّ مِنم بَعْدِ مَا جَآءَهُمُ الْعِلْمُ .^۵