افعال كسانى كه عارى از رنگ و بوى خدايى و اتصال به مبدأ عالم اند، چونان خانه عنكبوت است، سست و بى‏بنياد و با اندك نسيمى بر باد:
(مَثَلُ الَّذِينَ اتَّخَذُواْ مِن دُونِ اللَّهِ أَوْلِيَآءَ كَمَثَلِ الْعَنكَبُوتِ اتَّخَذَتْ بَيْتًا وَ إِنَّ أَوْهَنَ الْبُيُوتِ لَبَيْتُ الْعَنكَبُوتِ لَوْ كَانُواْ يَعْلَمُونَ .^۱
مَثَل كسانى كه غير از خدا را اولياى خود برگزيدند، مثل عنكبوت است كه خانه‏هايى براى خود انتخاب كرده است؛ در حالى كه سست‏ترينِ خانه‏ها، خانه عنكبوت است، اگر مى‏دانستند).
كردار كافران چون سراب است؛ فريبنده و تهى‏مايه:
(وَ الَّذِينَ كَفَرُواْ أَعْمَلُهُمْ كَسَرَابِ بِقِيعَةٍ يَحْسَبُهُ الظَّمَْانُ مَآءً .^۲
كسانى كه كافر شدند، اعمالشان همچون سرابى است در يك كوير كه انسان تشنه از دور آن را آب مى‏پندارد) .
مَثَل ايمانيان در استوارى، چون بنايى است پولادين و در بالندگى، چون گياهى پر از طراوت و شادابى:
(كَأَنَّهُم بُنْيَنٌ مَّرْصُوصٌ .^۳
گويى بنايى آهنين اند) .
(كَزَرْعٍ أَخْرَجَ شَطَْهُ‏و فََازَرَهُ‏و فَاسْتَغْلَظَ فَاسْتَوَى‏ عَلَى‏ سُوقِهِ‏ى .^۴
همانند زراعتى كه جوانه‏هاى خود را خارج ساخته، سپس به تقويت آن پرداخته است تا محكم شده و بر پاى خود ايستاده است).
جهنم، گويى موجود زنده‏اى است؛ داراى فريادى قهرآميز و زفيرى دهشت‏انگيز: