مى نماييد و دروغ آن برايتان آشكار خواهد بود. ^۱

دليل ديگر بر بى اعتبارى احاديث ابوهريره

پيش از اين گفته شد كه ابوهريره سى چهره، تا سن سى سالگى بر آيين شرك جاهلى به سر مى برد و در سال هفت هجرى به مدينه رفت و اسلام آورد. لذا سه سال از آخرين سالهاى حيات پيامبر(ص) را درك نمود و كمتر از يك سال و چند ماه در اطراف پيامبر، آمد و شد داشت؛ امّا احاديثى كه از پيامبر(ص) نقل نمود، بيش از اخبار و رواياتى است كه صحابه ديگر پيامبر ـ خصوصا آنها كه جزو «السابقون السابقون» در تشرف به دين اسلام مى باشند ـ نقل نموده اند.
5374 روايت به ظاهر نبوى از ابوهريره نقل شده كه اين رقم در مقايسه با تعداد احاديثى كه صحابه افضل و اقدم و اعلم پيامبر نقل نموده اند، رقم بالايى را تشكيل مى دهد.
على ابن ابى طالب(ع)، اولين مرد عرب بود كه به پيامبر خدا ايمان آورد و در دامن او رشد يافت و تحت عنايات و توجهات آن حضرت، زندگى نمود. اين در حالى بود كه سالها قبل از بعثت پيامبر(ص)، على(ع) در خاندان پيامبر(ص) آمد و شد داشت و شمع وجود خود را با استضائه از انوار كريمانه و خالصانه محمد امين، پر فروغ نمود؛ هرگز از پيامبر(ص) جدا نمى شد و در سفر و حضر، همراه او بود. او پسر عموى پيامبر(ص) بود و سرانجام شوى دخترش «فاطمة الزهراء»(س) گرديد.
در همه جنگها، جز واقعه تبوك، همراه پيامبر و ملتزم ركاب او بود. فقط در واقعه تبوك، به فرمان پيامبر در مدينه باقى ماند تا به امور شهر و حفظ نظام سياسى نوپا، چاره ساز باشد. وقتى علت را از پيامبر جويا شد، حضرت به او فرمود: اما ترضى ان تكون منى بمنزلة هارون من موسى، الاّ انّه لانبىّ بعدى؟
او چند صباحى بعد در واقعه غدير به امر جبرئيل امين، به مقام ولايت رسيد و