ابوهريره، مضيره را بسيار دوست مى داشت و هم غذاى معاويه مى شد و آن هنگام كه وقت نماز مى شد، سفره را ترك مى كرد و پشت على(ع) به جماعت مى ايستاد. وقتى از او علت را جويا مى شدند كه چگونه است غذا را با معاويه مى خورى و نماز را با على مى خوانى؟ پاسخ مى داد: غذاى معاويه و سفره او چرب تر است و نماز خواندن با على، افضل. ۱
بدين خاطر، به او شيخ المضيره مى گفتند. از زمان معاويه به بعد، هنگام شنيدن عنوان شيخ المضيره، چشمهاى خرد و كلان از اعراب متوجه نام و اسم ابوهريره مى شد. اين لقب، آميخته با نام او شد، به گونه اى كه هرگاه كسى نام ابوهريره را بر زبان مى آورد، شنونده مى گفت: مقصود، شيخ المضيره است؟ و هرگاه عنوان شيخ المضيره را مى شنيدند، مى گفتند: اين، همان ابوهريره است.
مرگ ابوهريره
يحيى بن معين در كتاب تاريخ خود، فوت ابوهريره را در سال 58هـ، زمان خلافت معاويه، دانسته و گفته است كه در همين سال، سعيد بن عاص، سعد بن مالك و عايشه نيز وفات يافتند. ۲
دانشمند ژرف انديش جهان اسلام، شيخ محمود ابوريّه، از قول شارح «صحيح» مسلم ( نواوى) آورده كه:
ابوهريره در سن هشتاد سالگى در سال 59 هجرى در سرزمين عقيق ۳ وفات يافت. جنازه او را به مدينه بردند و توسط وليد بن عتبة بن ابى سفيان ـ كه از
1.همان.
2.تاريخ يحيى بن معين، ج۱، ص۲۳
3.به شهرها و روستاهايى كه به خاطر به راه افتادن سيلابها ويران شده و از مسير حركت سيل به دو نيم تقسيم شده و از هم جدا باشند، عقيق گفته مى شود. در سرزمين حجاز، منطقه اى به نام عقيق هست و در بلاد عرب چهار منطقه به نام عقيق، به وجود آمد كه در موقعيتهاى زير قرار گرفته اند: حجاز، مدينه، تهامه، نجد [ر.ك: لسان العرب، ج۹، ص۳۲۲].
