طوسى(ره) ارائه كرد.
مرحوم نورى، برگه هاى دست نوشته آيةالله بروجردى را جمع و تنظيم مى كرد و بعد از استخراج و بازنويسى، به نظر ايشان مى رساند. بعد از انقلاب كه بنياد پژوهشهاى اسلامى آستان قدس رضوى از او تقاضاى همكارى كرد، با تمام توان به جستجوى همه نسخه ها و يادداشت هاى رجالى آيةالله بروجردى و تصحيح، تطبيق، استخراج، تنظيم و تدوين آنها پرداخت و يك تنه، با تحقيق وسيع چند ساله، به اين موسوعه بزرگ رجالى، سر و سامان داد؛افتادگى ها را جبران كرد؛ كاستى ها را متذكر شد و تا جاى ممكن رفع كرد؛ استدراكاتى افزود؛ فهرست ها را هم ايشان نوشت؛ اما افسوس كه عمرش كفاف نداد تا انتشار اين موسوعه رجالى، يعنى تحقّق آرزوى ديرينه خودش و همه ما را ببيند و در آستانه انتشار كتاب، در سفر تبليغى به سيرجان، در سانحه اى درگذشت.رحمه الله رحمة واسعة.
درباره اين مجموعه رجالى، در مقدمه جلد نخست آن، به تفصيل نوشته ام.

علوم حديث: استاد، از اينكه فرصتى در اختيار فصلنامه قرار داديد، خيلى متشكريم. به عنوان پرسش پايانى، اگر اشكال و ايرادى در مجله «علوم حديث» ملاحظه كرده ايد، بفرماييد.

استاد واعظ زاده: البته من مجله را به ديد انتقادى نگاه نكرده ام ولى؛ به هر حال يك چيزى است كه جايش خالى بوده است، مخصوصا همين مصاحبه هايى كه با افراد مى كنيد. مصاحبه با آقاى محمودى را ديدم؛ مصاحبه خوبى بود؛ خيلى پر محتوا بود.