زن براى نماز را مكروه مى شناسند و آنان را از جمعه و جماعت معاف مى دارند، باز مؤيّد محتواى حديث مورد بحث ما هستند.

۰.در «بحارالأنوار» (ج۱۴، ص۱۹۹) به نقل از تفسير على بن ابراهيم قمى، با سندى صحيح و استوار مى خوانيم:هنگامى كه حضرت مريم بالغ شد، به محراب درآمد و پرده اى آويخت و ديگر هيچ كس وى را نمى ديد.

۰.حدثنى أبي، عن الحسن بن محبوب، عن عليّ بن رئاب، عن أبي بصير، عن أبي عبداللّه(ع)، قال:… فلمّا بلغت مريم صارت فى المحراب وأرخت على نفسها سترا و كان لايراها أحد…

۰.و باز در «بحارالأنوار» (ج۴۳، ص۹۱) به نقل از «النوادر» راوندى آمده است:پيامبر پرسيدند: «چه هنگام زن به خدا نزديكتر است؟». اصحاب در جواب ماندند. فاطمه(س) در پاسخ گفت: زن، آن هنگام كه ملازم خانه باشد، به خداوند نزديكتر است.
آن گاه پيامبر(ص) فرمود: فاطمه پاره تن من است.

۰.سأل رسول اللّه(ص) أصحابه عن المرأة ماهى؟ قالوا: عورة. قال:فمتى تكون أدنى من ربّها؟ فلم يدروا. فلمّا سمعت فاطمة(س) ذلك، قالت: «أدنى ما تكون من ربّها أن تلزم قعر بيتها». فقال رسول اللّه(ص): إنّ فاطمة بضعة منّي.

مشابه همين روايت، باز در «بحار الأنوار» (ج103، ص250) آمده است.

۰.و نيز در «بحارالأنوار» (ج۸۳، ص۳۷۱) به نقل از «مكارم الأخلاق» از پيامبر(ص) نقل شده است كه:نماز فراداى زن در خانه اش، همسان نمازى است كه با جماعت بخواند؛ يعنى بيست و پنج درجه ثواب به او داده خواهد شد.

۰.قال النبى(ص):صلاة المرأة وحدها فى بيتها كفضل صلاتها فى الجمع خمسا و عشرين درجة.

گفتنى است كه روايات بسيارى ميدان فعاليت و حضور زنان را خانه مى داند و