دو.
از حميرى، مكاتبه اى ديگر نيز در دست است كه آن را در سال 308هجرى نگاشته و از دو مكاتبه قبلى، عرضه هاى بيشترى در بر دارد. عرضه هاى مربوط به روزه ماه رجب و فروش مال وقفى و مهريه زنان، از آن جمله اند. ما يك نمونه را براى زمينه سازى بحث (انگيزه هاى عرضه/تعارض) ذكر مى كنيم و دو نمونه ديگر را در همان جا مى آوريم.
۰.الحميرى:روى لنا عن صاحب العسكر(ع) أنه سئل عن الصلاة فى الخزّ الذّى يغش بوبر الأرانب؛ فوقّع: يجوز، و روى عنه أيضا: أنّه لايجوز. فاىّ الخبرين يعمل به؟
فأجاب: إنّما حرّم فى هذه الأوبار والجلود، فأمّا الأوبار وحدها فكلّ حلال. ۱
۰.حميرى:براى ما چنين روايت شده كه از امام هادى(ع) درباره نماز در پوست خز كه با كرك خرگوش پوشيده شده است، سئوال شد؛ امام نوشت: جايز است. و همچنين از او روايت شده كه جايز نيست. به كدام روايت عمل شود؟
امام پاسخ داد: در نماز، استفاده از كرك و پوست، تحريم شده و امّا كرك به تنهايى حلال است.
حديث عرضه شده نخست، در جوامع روايى نقل شده است و زمينه بحث و پرس و جو را روشن مى كند. دليل تعبير ما از «صاحب العسكر» به امام هادى(ع) همين گزارش است. ۲ هم حديث عرضه شده و هم اين توقيع، از نظر فقهى و موازين به دست آمده از ساير احاديث، نيازمند تفسير هستند كه در كتابهاى فقه، بدان پرداخته شده است. عرضه ديگرى از حميرى در بخش «انگيزه عرضه» مى آيد.
سه.
افزون بر حميرى، محمد بن صالح همدانى نيز عرضه حديثى داشته است. او كه از وكيلان امام زمان(ع) بوده، ۳ در معرض طعنه ها و زخم زبان هاى اطرافيان خود قرار
1.الاحتجاج، ص۴۹۲
2.وسائل الشيعة، ج۴، ص۳۶۲، ح۲
3.معجم رجال الحديث، ج۱۶، ص۱۸۴، ح۱۰۹۶۷
