امام علی علیه السلام
وَاللّهِ، ما نَزَعَ اللّهُ مِن قَومٍ نَعماءَ إلاّ بِذُنوبٍ اِجتَرَحوها ، فَاربِطوها بِالشُّكرِ ، وقَيِّدوها بِالطّاعَةِ .
به خدا سوگند! خداى از هيچ گروهى، نعمت ها را نمىستاند، مگر به سبب گناهانى كه مرتكب مىشوند. پس با شكرگزارى، نعمتها را به چنگ آوريد و با فرمان بردن از خدا، آن ها را نگاه داريد .
إرشاد القلوب : 150 .
و لمزيد الاطّلاع راجع : بحار الأنوار : 72 / 123 باب 100 «الشكّ في الدين» .
انظر : عنوان 540 «الوسوسة» ، الكفر : باب 3437 ، الموت : باب 3661 . الاُصول : باب 101، العلم : باب 2835 .