ابن وهب، او از معاوية بن صالح، وى از جرى بن كليب و او از جبيربن نفير كه گفت: عايشه ام المؤمنين از من پرسيد: آيا سوره مائده را مى خوانى؟ گفتم آرى، گفت: بدان كه اين آخرين سوره اى است كه فرود آمده پس آنچه را در آن حرام گرديده حرام بشمار. ^۱

۰.4ـ و اين حديث را احمد بن حنبل در«مسند»ش ^۲ ، و در«طبقات الحنابله» ^۳ روايت كرده و بيهقى در سنن خود از ابن نفير، و همچنين از عبدالله بن عمرو روايت كرده است. ^۴

۰.۵ـ حاكم در «مستدرك »اين حديث را نقل كرده درباره آن چنين مى گويد:اين حديث طبق معيارهاى بخارى و مسلم حديثى صحيح است(صحيح على شرط الشيخين)گرچه آن را نقل نكرده اند. ^۵
سپس از عبدالله بن عمرو روايت مى كند كه آخرين سوره اى كه نازل شد سوره مائده است. و مى گويد:
هذا حديث صحيح على شرط الشيخين ولم يُخرجاه. ^۶

چنانچه خواهيم ديد بخارى و مسلم به منظور مراعات كسانى كه مدعى هستند آخرين سوره قرآن مائده نيست، اين حديث را نقل نكرده اند.

۰.۶ـ در «مجمع الزوائد» چنين مى خوانيم:از ابن عباس نقل شده كه گفت: نزد عمرسعد و عبدالله بن عمر سخن از مسح پاها به ميان آمد، عمر سعد گفت: از تو مى آموزيم. آنگاه عبدالله بن عباس گفت: اى سعد ما انكار نمى كنيم كه پيامبر(صلى الله عليه و سلم) مسح مى كرد، اما اين مسح رسول خدا از هنگام نزول سوره مائده بود كه همه چيز را