و چون به عالم قوّت ^۱ رجوع كنند ، به قوّت ^۲ نفس منوّره به نور ربّانى ، آن چيز را از قوّت ^۳ به فعل آورند ، چنانچه از حقيقت اين سرّ خبر مى دهد كلمه شريفه: «واللّهِ ما قلعتُ باب خيبر بقوّةٍ جسمانيةٍ ، بل قلعتها بقوّةٍ روحانيّةٍ ، و نفس بنور ربّها مضيئة» ، ^۴ و چون خواهند كه بر سرائر و ضماير ، اطّلاع يابند ، جمله را در آن عالم معلوم فرمايند و خبر دهند از حالاتى كه بعد از ازمنه ، ظاهر خواهد شد و به واسطه اطّلاع بر اسماى ملائكه كه هر يك موكّل امرى و حافظ و مربّى قوّتى اند ، ^۵ از بدن انسانى چون در قوّتى ^۶ از قوا ، قصورى و فتورى دريابند ، بدان مَلَك توسّل جويند و تحريك آن قوّت ^۷ نمايند ، چنانچه از اولياى عِظام ـ قدّس اللّه أسرارهم ـ ، بر اداى عمى ^۸ و صُمَم و شَلَل و امثال آنها منقول است و صحّت صورى و معنوى ايشان ، در اين ضمن ، منتظَم ماند و بعضى را كه اين ملكات تسخيرات ، قوى تر است ، بعد الموت نيز قبور ايشان را اين خواص مى باشد و بعضى را چون بر اسما اللّه و اسم اعظم اطّلاع اوفتد ، برحسب: «وللّه الأسماء الحُسنى فادعوه بها » ، ^۹ جميع ملك و ملكوت را مسخّر خويش سازند .

نظم

اين طايفه اند اهل تحقيقباقى همه خويشتن پرستند
و شرح اين مسائل ، چون نه از آن قبيل است كه طوامير از عهده آن بيرون تواند آمدن ^۱۰ و غوامض دقايق اين معانى ، نه چنان است كه هر كسى تاب ادراك آن تواند آوردن و عرايس اَبكار و مخدّرات اين اسرار ، نه ^۱۱ به طريقى مستورند كه نزد هر كس ، مكشوف تواند شدن ، عنان قلم از صوب بيان آن باز كشيدن ، لازم نمود .