والسّلام ـ مى فرمايد كه: «از نيكويى هاى مسلمانى مرد است ، ترك كردن او ^۱ آن چيزى را كه در دين ، او را به كار نمى آيد» ؛ يعنى كمال حسن اطاعت و انقياد ، آن ^۲ است كه هر چيزى كه بنده را از عبادت خداى عز و جل ، باز مى دارد ، ^۳ ترك آن بگويد و آنچه مرشد هر ولى ، اميرالمؤمنين على ـ كرّم اللّه وجهه ـ مى فرمايد ^۴ كه: «من طلب ما لا يعنيه فاته ما يعنيه» ، ^۵ مُثبِت همين معنى است ، يعنى هر كه بذل نفْس كند ، در طلب آن چيزى كه او ^۶ را در راه خداى ـ تبارك و تعالى ـ به كار نمى آيد ، فوت گردد از وى تحصيل آن چيزى كه او را به كار مى آيد ، زيرا چه ^۷ ارسال افواج خلايق بدين عالم ذوعلايق ، به جهت آن است كه تحصيل زادى كنند براى راه قرارگاه اصلى و ذَخرِ متاعى نمايند سزاى ^۸ دارالملك عُقبا .

نظم

اى ز اقليم عدم آمده در شهر وجودهيچ دانى كه تو را آمدن از بهرِ چه بود؟
بنده پادشهى ، شاه فرستاد تو راتا تو او را بشناسى و بدانى معبود
به يقين دان كه تو خود ، خواجه بازرگانىبه تجارت ز عدم آمده در شهر وجود
هست اين مايه تو عمر گران مايه تو^۹تا بدين مايه و سرمايه به دست آرى سود
و آنچه در اذكار مذكور و از احمد مختار مأثور است كه: «الدّنيا مزرعة الآخرة» ، ^۱۰