به ثبات خويش تا ^۱ در حالت خوف ، ^۲ جَزَع بدو راه نيابد و حركات نامنتظم از او صادر نشود . سيوم ^۳ بلندى همّت و آن ، عبارت است از آن كه نفس را سعادت و شقاوت اين جهانى معتبر نبوَد و بدان استبشار و ضجرت ننمايد تا به حدّى كه از هول مرگ نيز باك نداشته بوَد . چهارم ثبات و آن ، عبارت است از آن كه نفس را قوّت مقاومت ^۴ آلام و شدايد ، مستقر شده باشد تا ^۵ از عارض شدن امثال آن شكسته نشود . پنجم حِلم و آن ، عبارت است از آن كه نفس را طمئنينه اى حاصل شود كه غضب ، زود تحريك او را نتواند كرد و اگر مكروهى بدو رسد ، در شغب ^۶ نيايد . ^۷ ششم سكون و آن ، عبارت است از آن كه در خصومات يا در چيزهايى كه جهت محافظت حرمت ^۸ تأدّب از شريعت لازم شود ، ^۹
سبكسارى ننمايد و اين را عدم طيش نيز گويند . هفتم شهامت و آن ، عبارت بوَد از حريص گشتن نفس بر اقتناى امور عظام ، جهت توقّع ذكر جميل . هشتم تحمّل و آن ، عبارت است از آن كه نفْس ، آلات بدنى را فرسوده گردانَد ^۱۰ در استعمال از جهت اكتساب امور پسنديده . نهم تواضع و آن ، عبارت است از آن كه خود را مزيّتى ^۱۱ نشُمَرد بر كسانى كه در جاه از او نازل تر باشند . دهم حميّت و آن ، عبارت است از آن كه در محافظت ملّت يا ^۱۲ حرمت از چيزهايى كه حفظ از آن واجب نمايد ، تهاون ^۱۳ ننمايد يازدهم رقّت و آن ، عبارت است از آن كه نفْس از مشاهده تألّم ابناى جنس ، متأثّر شود ، بى اضطرابى ^۱۴ كه در افعال او ^۱۵ حادث گردد .
و در تحت جنس حكمت ، هفت نوع است: يكى ^۱۶ ذكاء و آن ، عبارت است از آن كه از كثرت مزاولت مقدّمات منتجه ، ^۱۷ سرعت انتاج قضايا و سهولت استخراج نتايج