۰.9772.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : مَن أنعَمَ اللّه ُ علَيهِ بنِعمَةٍ فَعَرَفَها بقَلبِهِ ، فقد أدّى شُكرَها . ^۱

۰.9773.عنه عليه السلام : ما مِن عَبدٍ أنعَمَ اللّه ُ علَيهِ نِعمَةً فَعَرَفَ أنّها مِن عِندِ اللّه ِ ، إلاّ غَفَرَ اللّه ُ لَهُ قبلَ أن يَحمَدَهُ . ^۲

2 ـ الثَّناءُ بِاللِّسانِ

۰.9774.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : كانَ رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله إذا وَرَدَ علَيهِ أمرٌ يَسُرُّهُ قالَ : الحَمدُ للّه ِِ على هذِهِ النِّعمَةِ ، و إذا وَرَدَ علَيهِ أمرٌ يَغتَمُّ بهِ قالَ : الحَمدُ للّه ِِ على كُلِّ حالٍ . ^۳

۰.9775.عنه عليه السلام : ما أنعَمَ اللّه ُ على عَبدٍ بنِعمَةٍ صَغُرَت أو كَبُرَت فقالَ : الحمدُ للّه ِِ ، إلاّ أدّى شُكرَها . ^۴

3 ـ إجتِنابُ المَحارِمِ

۰.9776.الإمامُ عليٌّ عليه السلام : شُكرُ كُلِّ نِعمَةٍ الوَرَعُ عن مَحارِمِ اللّه ِ . ^۵

۰.9777.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : شُكرُ النِّعمَةِ اجتِنابُ المَحارِمِ ، و تَمامُ الشُّكرِ قولُ الرجُلِ : الحَمدُ للّه ِِ رَبِّ العالَمِينَ . ^۶

۰.9772.امام صادق عليه السلام : كسى كه خداوند نعمتى به وى ارزانى دارد و در دل آن را [به عنوان نعمت خدادادى ]بشناسد ، هر آينه شكر آن نعمت را گزارده است .

۰.9773.امام صادق عليه السلام : هيچ بنده اى نيست كه خداوند به او نعمتى دهد، و او آن را از جانب خدا بداند، مگر آن كه خداوند پيش از سپاس گويى او ، وى را بيامرزد .

2 ـ ستايش زبانى

۰.9774.امام صادق عليه السلام : رسول خدا هرگاه امر خوشحال كننده اى برايش پيش مى آمد ، مى فرمود : خدا را بر اين نعمت سپاس، و هرگاه پيشامدى مى كرد كه از آن غمگين مى شد ، مى فرمود : در هر حال خدا را سپاس .

۰.9775.امام صادق عليه السلام : هر نعمتى ، خرد يا كلان ، كه خداوند به بنده اى عطا كند ، و او بگويد : الحمد للّه ، بي گمان شكر آن نعمت را گزارده است .

3 ـ دورى از گناهان

۰.9776.امام على عليه السلام : شكر هر نعمتى، پرهيز كردن از حرامهاى خداوند است .

۰.9777.امام صادق عليه السلام : شكر نعمت يعنى دورى كردن از حرامها، و شكر كامل اين است كه انسان بگويد : سپاس خدايى را كه پروردگار جهان هاست .