تقوا - صفحه 385

۰.22398.عنه صلى الله عليه و آله : كُن بِالعَمَلِ بِالتَّقوى أشَدَّ اهتِماما مِنكَ بِالعَمَلِ بغَيرِهِ ؛ فإنّهُ لا يَقِلُّ عَملٌ بِالتَّقوى ، و كَيفَ يَقِلُّ عَملٌ يُتَقَبَّلُ ؟! لِقَولِ اللّه ِ عَزَّ و جلَّ : «إنَّما يَتَقَبَّلُ اللّه ُ مِنَ المُتَّقِينَ» . ۱

۰.22399.الإمامُ عليٌّ عليه السلام : كُونوا بِقَبولِ العَمَلِ أشَدَّ اهتِماما مِنكُم بِالعَمَلِ ؛ فإنّهُ لَن يَقِلَّ عَمَلٌ مَع التَّقوى ، و كَيفَ يَقِلُّ عَمَلٌ تُقُبِّلَ ؟! ۲

۰.22400.عنه عليه السلام : لا يَقِلُّ عَمَلٌ مَع تَقوى ، و كَيفَ يَقِلُّ ما يُتَقَبَّلُ ؟! ۳

۰.22401.عنه عليه السلام : صِفَتانِ لا يَقبَلُ اللّه ُ سبحانَهُ الأعمالَ إلاّ بِهِما : التُّقى و الإخلاصُ . ۴

۰.22402.الكافي عن أبي حمزة : كنتُ عندَ عليِّ بنِ الحسين عليه السلام ، فجاءَهُ رجُلٌ فقالَ لهُ : يا أبا محمّدٍ ، إنّي مُبتَلىً بِالنِّساءِ ، فأزني يَوما و أصُوم يَوما ، فيَكونُ ذا كفّارَةً لِذا ؟ : إنّهُ لَيس شيءٌ أحَبَّ إلَى اللّه ِ عَزَّ و جلَّ مِن أن يُطاعَ و لا يُعصى ، فلا تَزْنِ و لا تَصُمْ.
فاجتَذَبَهُ أبو جعفرٍ عليه السلام إلَيهِ فأخَذَ بِيَدِهِ فقالَ : يا أبا زَنَّةَ ۵ ، تَعمَلُ عَمَلَ أهلِ النَّارِ و تَرجو أن تَدخُلَ الجَنَّةَ ؟! ۶

۰.22398.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : به عملِ با تقوا بيشتر اهتمام داشته باش، تا به عملِ بدون تقوا؛ زيرا هيچ عملى كه با تقوا توأم باشد اندك نيست، چگونه اندك باشد عملى كه پذيرفته مى شود! چون خداوند عزّ و جلّ مى فرمايد: «جز اين نيست كه خداوند از تقوا پيشگان مى پذيرد».

۰.22399.امام على عليه السلام : به پذيرفته شدن عمل بيشتر اهتمام ورزيد، تا به خود عمل؛ زيرا عملى كه با تقوا همراه باشد، هرگز كم نيست، چگونه كم باشد عملى كه پذيرفته مى شود؟!

۰.22400.امام على عليه السلام : هيچ عملى با تقوا اندك نيست، چگونه اندك باشد چيزى كه پذيرفته مى شود!

۰.22401.امام على عليه السلام : دو صفت است كه خداوند سبحان اعمال را جز با وجود آنها نمى پذيرد: تقوا و اخلاص.

۰.22402.الكافى : نزد امام زين العابدين عليه السلام بودم كه مردى آمد و به حضرت گفت : اى ابا محمّد! من زن باره هستم، از همين رو يك روز زنا مى كنم و يك روز روزه مى گيرم. آيا اين مى تواند كفّاره آن باشد؟ حضرت فرمود : هيچ چيز نزد خداوند عزّ و جلّ محبوبتر از اين نيست كه اطاعت شود و نافرمانى نشود. پس، نه زنا كن و نه [براى كفّاره] روزه بگير. سپس ابو جعفر (امام باقر) عليه السلام آن مرد را به طرف خود كشيد و دستش را گرفت و فرمود: اى مسخره ۷ ! كار دوزخيان را مى كنى و اميد دارى به بهشت روى؟!

1.بحار الأنوار : ۷۰/۲۸۶/۸.

2.. كنز العمّال : ۸۴۹۶.

3.الكافي : ۲/۷۵/۵.

4.. غرر الحكم : ۵۸۸۷.

5.أبو زنّة : كنية للقرد . (المعجم الوسيط : ۱/۴۰۳) .

6.الكافي : ۵/۵۴۱/۵.

7.در متن حديث ابو زَنَّه آمده است كه كنيه ميمون است و در فارسى به بوزينه ترجمه شده است.

صفحه از 436