۰.22368.عنه عليه السلام : إنّ تَقوَى اللّه ِ حَمَت أولياءَ اللّه ِ مَحارِمَهُ ، و ألزَمَت قُلوبَهُم مَخافَتَهُ ، حتّى أسهَرَت لَيالِيَهُم ، و أظمَأت هَواجِرَهُم ، فأخَذوا الرّاحَةَ بِالنَّصَبِ ، و الرِّيَّ بِالظَّمأِ، و استَقربوا الأجَلَ فبادَروا العَمَلَ . ^۱

۰.22369.عنه عليه السلام : ذِمَّتي بما أقولُ رَهينَةٌ و أنا بِهِ زَعيمٌ : إنَّ مَن صَرَّحَت لَهُ العِبَرُ عمّا بَينَ يَدَيهِ من المَثُلاتِ حَجَزَتهُ التَّقوى عَن تَقَحُّمِ الشُّبُهاتِ... ألا و إنَّ الخَطايا خَيلٌ شُمُسٌ حُمِلَ علَيها أهلُها و خُلِعَت لُجُمُها فَتَقَحَّمَت بِهِم في النّارِ ، ألا و إنّ التَّقوى مَطايا ذُلُلٌ حُمِلَ علَيها أهلُها و اُعْطُوا أزِمَّتَها فأورَدَتهُمُ الجَنَّةَ . ^۲

۰.22370.عنه عليه السلام : ألا و بِالتَّقوى تُقطَعُ حُمَةُ ^۳ الخَطايا، و بِاليَقينِ تُدرَكُ الغايَةُ القُصوى . ^۴

۰.22371.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : هُو الذَّنبُ يَهِمُّ بهِ العَبدُ فيَتَذَكَّرُ، فيَدَعُهُ . ^۵

۰.22368.امام على عليه السلام : تقواى خدا، دوستان خدا را از ارتكاب حرام هايش نگه داشت و ترس از او را قرين دل هايشان ساخت، تا بدان جا كه شب ها بيدارشان نگه داشت و در روزهاى گرم به تحمّل تشنگى (روزه دارى) وا داشت و رنج را بر آسايش و تشنگى را بر سيرابى ترجيح دادند و اجل را نزديك ديدند و به كار و عمل شتافتند.

۰.22369.امام على عليه السلام : گردنم به آنچه مى گويم گرو باشد و درستى آن را ضمانت مى كنم كه: هر كس با ديده عبرت بين به كيفرهايى كه بر سر پيشينيان آمده است بنگرد، تقوا او را از فرو رفتن در شبهات باز مى دارد... بدانيد كه گناهان همچون اسبان چموش سركشى هستند كه گنهكاران بر آنها سوارند و لگام هايشان رها گشته. چنين اسبانى سواران خود را در آتش فرو اندازند. بدانيد كه تقوا همچون مركب هايى رام هستند كه پرهيزگاران بر آنها سوارند و افسارهاى آنها را گرفته اند. چنين مركب هايى سواران خود را به بهشت مى برند.

۰.22370.امام على عليه السلام : بدانيد كه با [وجود ]تقواست كه نيش [زهرآلود ]گناهان كنده مى شود و با [وجود ]يقين است كه به هدف نهايى مى توان رسيد.

۰.22371.امام صادق عليه السلام فرمود : مقصود گناه است كه كسى قصد انجام آن را مى كند، اما خدا را به ياد مى آورد، و آن را رها مى كند.