1971

التَّحذيرُ مِنَ الشِّركِ

الكتاب :

(وَ إِذْ قالَ لُقْمانُ لاِبْنِهِ وَ هُوَ يَعِظُهُ يا بُنَيَّ لا تُشْرِكْ بِاللّهِ إِنَّ الشِّرْكَ لَظُلْمٌ عَظِيمٌ). ^۱

(إِنَّ اللّهَ لا يَغْفِرُ أَن يُشْرَكَ بِهِ وَ يَغْفِرُ ما دُونَ ذلِكَ لِمَن يَشاءُ وَ مَن يُشْرِكْ بِاللّهِ فَقَدِ افْتَرى إِثْمَا عَظِيما). ^۲

(إِنَّ اللّهَ لا يَغْفِرُ أَن يُشْرَكَ بِهِ وَ يَغْفِرُ ما دُونَ ذَلِكَ لِمَن يَشاءُ وَ مَن يُشْرِكْ بِاللّهِ فَقَدْ ضَلّ ضَلالاً بَعِيدا). ^۳

(حُنَفاءَ للّهِِ غَيْرَ مُشْرِكِينَ بِهِ وَ مَن يُشْرِكْ بِاللّهِ فَكَأَنَّما خَرَّ مِنَ السَّماءِ فَتَخْطَفُهُ الطَّيْرُ أَوْ تَهْوِي بِهِ الرِّيحُ فِي مَكانٍ سَحِيقٍ). ^۴

الحديث :

۹۴۶۳.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آلهـ لعبد اللّه بن مسعود ـ: يا بنَ مَسعودٍ ، إيّاكَ أن تُشرِكَ بِاللّهِ طَرفَةَ عَينٍ و إن نُشِرتَ بِالمِنشارِ ، أو قُطِّعتَ ، أو صُلِبتَ ، أو اُحرِقتَ بِالنارِ . ^۵

۹۴۶۴.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :أمّا الظُّلمُ الذي لا يُغفَرُ فالشِّركُ بِاللّهِ ، قالَ اللّهُ تعالى : «إِنَّ اللّهَ لا يَغْفِرُ أَن يُشْرَكَ بِهِ» . ^۶

1971

برحذر داشتن از شرك

قرآن :

«و آن گاه كه لقمان در اندرز به فرزندش گفت : فرزندم! به خدا شرك نياور كه براستى شرك ستمى بزرگ است » .

«خداوند شرك به خود را نمى بخشد و جز آن را براى هر كس كه خواهد مى بخشد . و هركه به خدا شرك ورزد به يقين گناهى بزرگ مرتكب شده است» .

«خداوند اين را كه به او شرك آورده شود نمى آمرزد و فروتر از آن را بر هركه بخواهد مى بخشايد و هر كس براى خدا شريكى قرار دهد قطعاً دچار گمراهى دور و درازى شده است» .

«روى آورندگان به خدا باشيد و شرك نياورندگان به او ؛ و هر كس كه به خدا شرك آورد چونان كسى است كه از آسمان فرو افتد و مرغان [شكارى] او را بربايند يا بادش به مكانى دور اندازد» .

حديث :

۹۴۶۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ به عبد اللّه بن مسعود ـ: اى پسر مسعود! مبادا آنى به خدا شرك ورزى حتى اگر ارّه شوى يا تكّه تكّه ات كنند يا به دارت آويزند و يا به آتشت سوزانند .

۹۴۶۴.امام على عليه السلام :آن ستمى كه بخشوده نمى شود، شرك آوردن به خداست . خداوند متعال فرموده است : «خداوند شرك به خود را نمى بخشد» .