۰.20797.عنه صلى الله عليه و آله : مَن خانَ مُسلما فلَيس مِنّا و لَسنا مِنهُ في الدُّنيا و الآخِرَةِ . ^۱

۰.20798.عنه صلى الله عليه و آله : ألا و مَن سَمِعَ فاحِشَةً فأفشاها فهُو كَمَن أتاها ، و مَن سَمِعَ خَيرا فأفشاهُ فَهُو كمَن عَمِلَهُ . ^۲

۰.20799.ثواب الأعمال عن ابن عبّاس : مَن وَصَفَ امرأةً لرجُلٍ و ذَكرَ جَمالَها لَهُ ، فافتُتِنَ بها الرّجُلُ فأصابَ مِنها فاحِشَةً ، لَم يَخرُجْ مِن الدُّنيا حتّى يَغضَبَ اللّه ُ علَيهِ ، و مَن غَضِبَ اللّه ُ علَيهِ غَضِبَت علَيهِ السّماواتُ السَّبعُ ، و الأرَضونَ السَّبعُ و كانَ علَيهِ مِن الوِزرِ مِثلُ الّذي أصابَها . قيلَ : يا رسولَ اللّه ِ ، فإن تابا و أصلَحا ؟ قالَ : يَتوبُ اللّه ُ تعالى علَيهِما و لَم يَقبَلْ تَوبَةَ الّذي يَخطِبُها ^۳ بَعدَ الّذي وَصَفَها . ^۴

۰.20800.رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : مَن مَلأَ عَينَيهِ من امرأةٍ حَراماً حَشاهُما اللّه ُ عَزَّ و جلَّ يَومَ القِيامَةِ بمَسامِير مِن نارٍ ، و حَشاهُما نارا حتّى يَقضِيَ بينَ النّاسِ ، ثُمّ يُؤمَرُ بهِ إلَى النّارِ . ^۵

۰.20797.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر كس به مسلمانى خيانت كند، نه او در دنيا و آخرت از ما [مسلمانان] است و نه ما از اوييم.

۰.20798.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هان، هر كس كار زشتى را بشنود و آن را افشا سازد، همانند كسى است كه آن را مرتكب شده است و هر كس عمل نيكى را بشنود و آن را در بين مردم شايع كند، همانند كسى است كه آن را انجام داده است.

۰.20799.ثواب الأعمال : پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود : هر كس زنى را براى مردى وصف كند و از زيبايى او برايش بگويد به طورى كه با اين توصيف، آن مرد شيفته آن زن گردد و نسبت به وى مرتكب فحشا شود، از دنيا نرود تا اينكه خداوند بر او خشم گيرد و هر كه خدا بر او خشم گيرد، هفت آسمان و هفت زمين بر وى خشم گيرند و گناهش همانند گناه آن مردى باشد كه با آن زن مرتكب فحشا شده است. عرض شد : اى رسول خدا! اگر هر دو توبه كنند و به صلاح درآيند چه؟ فرمود : خداوند توبه آن دو (مرد و زن فحشا كننده) را مى پذيرد، اما توبه كسى را كه با تعريف و توصيف خود آن زن را به گناه انداخته است نمى پذيرد.

۰.20800.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر كس چشمان خود را از زن نا محرمى پر كند، خداوند عزّ و جلّ در روز قيامت دو چشم او را با ميخ هاى آتشين پر سازد و آنها را پر از آتش كند [و همچنان باشد] تا زمانى كه خداوند كار داورى ميان مردم را به پايان رساند، آنگاه دستور داده شود او را به دوزخ برند.