امام علی علیه السلام
إذا رَأى أحَدُكُمُ المُنكَرَ و لَم يَستَطِعْ أن يُنكِرَهُ بِيَدِهِ و لِسانِهِ و أنكَرَهُ بِقَلبِهِ، و عَلِمَ اللّهُ صِدقَ ذلكَ مِنهُ، فقَد أنكَرَهُ.
هر يك از شما كه كار زشت را ببيند و نتواند با دست و زبان خويش به آن اعتراض كند، ولى در دل انكارش كند و خدا بداند كه راست مىگويد، وى آن زشت كارى را انكار كرده است.
غرر الحكم : ح4152.
ولمزيد الاطّلاع راجع : بحار الأنوار : 96 / 184 ـ 244 «أبواب الخُمس» . وسائل الشّيعة : 6 / 336 ـ 386 «كتاب الخمس» . سنن أبي داوود : 3 / 145 «الخمس» . انظر : عنوان 520 «الأنفال» .