۰.22640.الإمامُ عليٌّ عليه السلام : أبصَرَ رسولُ اللّه ِ رجُلاً لَهُ وَلَدانِ فقَبَّلَ أحَدَهُما و تَرَكَ الآخَرَ ، فقالَ صلى الله عليه و آله : فَهَلاّ واسَيتَ بَينَهُما ؟ ! ^۱

۰.22641.الإمامُ الباقرُ عليه السلام : و اللّه ِ، إنّي لاَُصانِعُ بَعضَ وُلْدي و اُجلِسُهُ على فَخِذي ، و اُكثِرُ لَهُ المَحَبَّةَ ، و اُكثِرُ لَهُ الشُّكرَ ، و إنَّ الحَقَّ لِغَيرِهِ مِن وُلدي ، و لكنْ مُحافَظَةً علَيهِ مِنهُ و مِن غَيرِهِ ، لِئلاّ يَصنَعوا بهِ ما فَعَلَ بِيُوسُفَ و إخوَتِهِ ^۲ . ^۳

(انظر) القضاء بين النّاس : باب 3322. وسائل الشيعة : 13 / 343 باب 11.

۰.22640.امام على عليه السلام : رسول خدا صلى الله عليه و آله مردى را ديد كه دو فرزند داشت و يكى را بوسيد و ديگرى را نبوسيد. فرمود: چرا ميان آن دو برابرى نگذاشتى؟!

۰.22641.امام باقر عليه السلام : به خدا قسم كه من گاه با يكى از فرزندانم مماشات مى كنم و او را روى زانويم مى نشانم و خيلى محبّتش مى كنم و قدردانى زيادى از او به عمل مى آورم، در صورتى كه حق با فرزند ديگرم مى باشد. اما اين كارها را براى آن مى كنم كه اين يكى را از گزند او و ديگر فرزندانم نگه دارم، تا مبادا با او همان كارى را بكنند كه برادران يوسف با او كردند.