3638

أدَبُ المَشيِ

الكتاب :

(وَ عِبَادُ الرَّحْمنِ الَّذِينَ يَمْشُونَ عَلَى الْأَرْضِ هَوْنَا وَ إِذَا خَاطَبَهُمُ الْجَاهِلُونَ قالُوا سَلامَا) . ^۱

(وَ اقْصِدْ فِي مَشْيِكَ وَ اغْضُضْ مِنْ صَوْتِكَ إِنَّ أَنْكَرَ الْأَصْوَاتِ لَصَوْتُ الْحَمِيرِ) . ^۲

الحديث :

۱۹۰۰۲.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :سُرعَةُ المَشي يَذهَبُ ببَهاءِ المؤمنِ . ^۳

۱۹۰۰۳.مكارم الأخلاق :كانَ رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله إذا مَشى مَشى مَشيا يُعرَفُ أنّهُ لَيس بِمَشيِ عاجِزٍ و لا بِكَسلانٍ . ^۴

۱۹۰۰۴.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :كانَ رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله إذا مَشى تَكَفّأ تَكَفّؤا كأنّما يَتَقَلّعُ مِن صَبَبٍ ، لَم أرَ قَبلَهُ و لا بَعدَهُ مِثلَهُ صلى الله عليه و آله . ^۵

۱۹۰۰۵.عنه عليه السلامـ لَمّا وَرَدَ الكوفةَ قادِما مِن صِفِّينَ ......... أقبَلَ حَربٌ يَمشي مَعهُ ، و هُو عليه السلام راكِبٌ ـ: ارجِعْ ؛ فإنّ مَشيَ مِثلِكَ مَع مِثلي فِتنَةٌ للوالي ، و مَذَلّةٌ للمؤمنِ . ^۶

3638

آداب راه رفتن

قرآن:

«و بندگان خداى رحمان، كسانى هستند كه روى زمين به نرمى گام بر مى دارند و چون نادانان ايشان را مخاطب سازند، به ملايمت پاسخ مى دهند».

«و در راه رفتن خود، ميانه رو باش و صدايت را آهسته ساز كه بدترين آوازها بانگ خران است».

حديث:

۱۹۰۰۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :تند راه رفتن، هيبت مؤمن را از بين مى برد.

۱۹۰۰۳.مكارم الأخلاق :رسول خدا صلى الله عليه و آله در موقع راه رفتن چنان راه مى رفت كه معلوم بود راه رفتن شخص ناتوان يا تنبل نيست.

۱۹۰۰۴.امام على عليه السلام :رسول خدا صلى الله عليه و آله هر گاه راه مى رفت، چنان مى خراميد كه گويى سرازيرى را مى پيمايد. پيش از آن حضرت و پس از او، كسى را مانند ايشان نديدم.

۱۹۰۰۵.امام على عليه السلامـ زمانى كه از صفّين سواره به كوفه وارد شد ......... و [فردى به نام ]حرب، در كنار حضرت پياده به راه افتاد ـفرمود : برگرد؛ زيرا پياده آمدن چون تويى در ركاب چون من، باعث غرور و فريفتگى زمامدار و مايه خوارى مؤمن است.