۰.18616.عيسى عليه السلام : يا عَبيدَ الدُّنيا ، مَثَلُكُم كمَثَلِ القُبورِ المُشَيّدَةِ ؛ يُعجِبُ النّاظِرَ ظَهرُها ، و داخِلُها عِظامُ المَوتى ، مَملوءَةً خَطايا . ^۱

۰.18617.عنه عليه السلام : يا عَبيدَ الدُّنيا ، إنّما مَثَلُكُم كمَثَلِ السِّراجِ؛ يُضيءُ للنّاسِ و يُحرِقُ نَفسَهُ . ^۲

۰.18618.عنه عليه السلام : لا تَكونوا كالمُنخُلِ ؛ يُخرِجُ الدَّقيقَ الطَّيِّبَ و يُمسِكُ النُّخالَةَ ، كذلكَ أنتُم تُخرِجونَ الحِكمَةَ مِن أفواهِكُم و يَبقَى الغِلُّ في صُدورِكُم . ^۳

۰.18619.عنه عليه السلام : ما ذا يُغني عنِ البَيتِ المُظلِمِ أن يُوضَعَ السِّراجُ فَوقَ ظَهرِهِ، و جَوفُهُ وَحِشٌ مُظلِمٌ ؟! كذلكَ لا يُغني عَنكُم أن يكونَ نُورُ العِلمِ بأفواهِكُم و أجوافُكُم مِنهُ وَحِشَةٌ مُعَطّلَةٌ ! فأسرِعوا إلى بُيوتِكُمُ المُظلِمَةِ فأنِيروا فيها . ^۴

۰.18620.عنه عليه السلام : يا عَبيدَ الدُّنيا ، تَحمِلونَ السِّراجَ في ضَوءِ الشَّمسِ و ضَوؤها كانَ يَكفيكُم ، و تَدَعونَ أن تَستَضيؤوا بها في الظُّلَمِ و مِن أجلِ ذلكَ سُخِّرَت لَكُم ! كذلكَ استَضَأتُم بنُورِ العِلمِ لأمرِ الدُّنيا و قد كُفِيتُموهُ ، و تَرَكتُم أن تَستَضيؤوا بهِ لأمرِ الآخِرَةِ و مِن أجلِ ذلكَ اُعطِيتُموهُ ! ^۵

۰.18616.عيسى عليه السلام : اى بندگان دنيا! حكايت شما حكايت گورهاى ساخته و پرداخته اى است كه بيرونشان بيننده را خوش مى آيد و درونشان استخوان هاى مردگان و پر از گناه است.

۰.18617.مسيح عليه السلام : اى بندگان دنيا! مَثَل شما مَثَل چراغى است كه خودش مى سوزد و به مردم روشنايى مى دهد.

۰.18618.مسيح عليه السلام : مانند غربال نباشيد كه آرد خوب را بيرون مى دهد و نخاله (سبوس) را نگه مى دارد. بدين سان، شما نيز از دهان هايتان حكمت بيرون مى دهيد و كينه و ناخالصى در دل هايتان به جا مى ماند.

۰.18619.مسيح عليه السلام : خانه تاريك را چه سود كه بر بام آن چراغى باشد و درونش وحشتناك و تاريك؟ همچنين، شما را چه سود كه روشناى دانش در دهان هايتان باشد و درون هايتان از آن گريزان و تهى! پس، بشتابيد و خانه هاى تاريك خود را روشن سازيد.

۰.18620.مسيح عليه السلام : اى بندگان دنيا! در روشنايى خورشيد چراغ برمى داريد در حالى كه نور آن براى شما كافى است و آن را در تاريكى ها از كف مى نهيد در حالى كه چراغ براى تاريكى در اختيار شما نهاده شده است! همچنين شما براى كار دنيا از فروغ دانش بهره مى گيريد حال آن كه كار دنيا برايتان ضمانت شده است و استفاده از پرتو دانش را براى امر آخرت رها مى كنيد، حال آن كه دانش براى همين به شما داده شده است.