1.. وی نخست از یاران موثق امام عسکری علیه السلام بود، ولی پس از شهادت ایشان به دروغ ادعای بابیت کرد و توقیعاتی در لعن وی از سوی امام زمان علیه السلام صادر شد (ر. ک: معجم الرجال، ج۱۶، ص۳۰۹ _ ۳۱۱).

2.. در نسخۀ ما: «خمسة» آمده که درست نیست.

3.. در نسخۀ ما: «عشر» آمده که درست نیست.

4.. از عدّة الأکیاس اضافه شد.

5.. در عدّة الأکیاس: «أنه لم‌یثبت للحسن بن علی ولد».

6.. مراد، جناب امامزاده سیدمحمد فرزند جلیل‌القدر امام هادی علیه السلام است که بسیاری گمان می‌کردند ایشان پس از پدر امام خواهد بود، ولی ایشان در حیات امام هادی علیه السلام درگذشتند (ر. ک: مکتب در فرایند تکامل، ص۱۳۲ و منابع یادشده در آنجا).

7.. در نسخۀ ما: «بن» آمده.

8.. درنسخۀ ما: «ابی الشوازب» یا چیزی نزدیک به آن آمده است (دربارۀ این شخصیت و جریان حضور این کنیز نزد وی ر. ک: کمال الدین، ص۴۷۴؛ مکتب در فرایند تکامل، ص۱۵۴ _ ۱۵۵).

9.. دور نیست که گزارش این شخص، صورت دگرگون‌شده و تغییر‌یافتۀ برخی وقایع پس از ولادت امام زمان علیه السلام باشد؛ از جمله این‌که ایشان پس از ولادت به وسیلۀ برخی ملائک به آسمان‌ها برده شدند و مدتی در آن‌جا بودند (ر. ک: کمال الدین، ص۴۲۵ و ۴۲۸ _ ۴۲۹). روشن است که معتقدان به امامت یک شخص نمی‌توانند قائل به این باشند که وی مطلقاً حضور فیزیکی در دنیا ندارد و حتی با فرض اعتقاد به غیبت، باز هم این به معنای غیبت از دنیا و عدم حضور در آن نیست؛ بنابراین، گزارش یاد‌شده در متن نمی‌تواند تصویر دقیقی از این اعتقاد باشد.

10.. برای این حدیث، ر.ک: المقالات و الفرق، ص۱۱۴؛ الغیبة نعمانی، ص۱۸۵(در هر دو منبع از امام رضا علیه السلام ).