منقولات دیگری از این دست، از ابن ابی حاتم و طبری نقل شده است که بسیاری از مفسران آنها را آورده‌اند که پرداختن به آن سزاوار نیست. ¹.
قرطبی، مفسر بزرگ اهل سنت، در این باره می‌نویسد:
فهذا انّما یصدر عن جاهل بعصمة النبیّ عن مثل هذا او مستخفّ بحرمته؛
چنین نسبتی به پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله از کسانی صادر می‌شود که عصمت آن حضرت را در این گونه امور باور ندارند و یا حریمش را نگه نمی‏‏‌دارند. ².
ابن عربی هم می‌گوید:
فأمّا قولهم إنّ النبیّ رآها فوقعت فی قلبه فباطل، حاشا لذلک القلب المطهّر من هذه العلاقة الفاسدة؛
اما این که می‏‏گویند پیامبر با دیدن زینب، عشقش به دلش افتاد، نسبت ناروایی است؛ حاشا که چنان قلب پاکی، به این علاقه فاسدی آلوده ‌گردد. ³.
در مقابل این روایت موهون و ساختگی برخی از اکابر اهل سنت، چون حکیم ترمذی و قرطبی به روایت امام سجاد علی بن الحسین علیه السلام عطف توجّه نموده‌اند؛ روایتی که اعجاب آنها را برانگیخت و آنان را به تحسین و تمجید واداشت.
بنا به نقل قرطبی، امام سجاد علیه السلام در تفسیر این آیه می‌فرماید:
إنّ النبیّ کان قد أوحی الله تعالی إلیه أنّ زیداً یطلّق زینب و انّه یتزوّجها الله إیّاه، فلمّا تشکی زید للنبیّ خلق زینب.‏‏.. و اعلمه انّه یرید طلاقها قال رسول الله صلی الله علیه وآله علی جهة الأدب و الوصیّة: اتّق الله و أمسک علیک زوجک و هو یعلم أنّه سیفارقها و یتزوّجها و هذا هو الّذی أخفی فی نفسه؛
خداوند به پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله وحی کرد که زید همسرش زینب را طلاق می‌دهد و او، به فرمان خداوند، با زینب ازدواج خواهد کرد. چون زید نزد پیامبر آمد و از خلق و خوی همسرش شکایت کرد و طلاقش را طرح نمود، پیامبر صلی الله علیه وآله از روی ادب اسلامی و توصیه به زید فرمود: تقوای الهی پیشه کن و همسرت را نگه دار، در حالی که می‌دانست زید به زودی همسرش را طلاق داده و خود به امر پروردگار با زینب ازدواج خواهد کرد. این چیزی بود که پیامبر آن را