امام علی علیه السلام
واللّهِ، لَأنْ أبِيتَ على حَسَكِ السَّعْدانِ مُسَهَّدا أو اُجَرّ في الأغْلالِ مُصَفَّدا أحَبُّ إليَّ مِن أنْ ألقَى اللّهَ ورسولَه يومَ القيامةِ ظالما ... .
به خدا سوگند، اگر شب را روى گياه خاردار به سر برم يا در طوقهاى آهنين كشيده شوم، برايم خوشتر است كه در روز رستاخيز، خدا و رسولش را ملاقات كنم، در حالى كه ستمكار بر برخى بندگان باشم...
نهج البلاغة : الخطبة 224 .
ج ـ عصبانيت ؛ د ـ تحقير و سرزنش ؛ ه ـ ناسزاگويى . بخش دوم ، آفاتى كه به مسئولان سياسى و قضايى اختصاص دارند ، مانند : الف ـ اكتفا كردن به موعظه ؛ ب ـ به كارگيرىِ خشونت، بدون ضرورت ؛ ج ـ تجاوز از مرز عدالت در كيفر .