امام علی علیه السلام
فَإِنّي اُوصيكُم بِتَقوَى اللّهِ... فَمَن أخَذَ بِالتَّقوى عَزَبَت عَنهُ الشَّدائِدُ بَعدَ دُنُوِّها... وتَحَدَّبَت عَلَيهِ الرَّحمَةُ بَعدَ نُفورِها، وتَفَجَّرَت عَلَيهِ النِّعَمُ بَعدَ نُضوبِها، ووَبَلَت عَلَيهِ البَرَكَةُ بَعدَ إرذاذِها.
شما را به پروادارى از خدا، سفارش مىكنم...؛ زيرا هر كه پروا پيشه كند، سختىها، پس از آن كه نزديك شدهاند، از او دور مىشوند... و رحمت، پس از آن كه رميده است، به او مهربان مىگردد و [چشمه ]نعمتها، پس از آن كه خشكيده، بر او جوشان مىشود و [بارانِ] بركت، پس از آن كه نَم نَم گشته است، بر او سيل آسا مىگردد.
نهج البلاغة : الخطبة 198
و لمزيد الاطّلاع راجع : بحار الأنوار : 103 / 87 باب 18 «الاحتكار» . كنز العمّال : 4 / 97 ـ 101 ، 180 «الاحتكار» . وسائل الشّيعة : 12 / 312 باب 27 «تحريم الاحتكار» .