وحىٌ يُوحى» ... «أطيعوا الله ورسوله» ... «إنَّه لقولُ رسول كريمٍ... مُطاعٍ ثمّ أمين» ... «ما ضَلَّ صاحبُكم وما غوَى» ... «ما ءاتاكُم الرسولُ فَخُذوهُ وما نهاكُم عَنه فَانْتَهوا» ... «أطيعوا الله وأطيعوا الرسولَ واُولِى الأمرِ منكم» ...
خداوند، به اطاعت رسول الله (ص) امر مىكند و مىفرمايد كه هرچه رسول الله بگويد، طبق وحى است و از پيش خود، سخن نمىگويد. امّا رابطه ميان قرآن و سنّت رسول الله (ص) با عترت را هم از خود قرآن، استاده مىكنيم؛ آنجا كه مىفرمايد: «خدا را اطاعت كنيد، و رسول را، و اولى الامر را». مفسّر بزرگ اهل سنّت، امام فخر رازى در ذيل اين آيه در تفسير خود مىنويسد كه مراد از «اولى الامر»، معصومات هستند؛ والاّ، بين صدور و ذيل آيه، تناقض پديد مىآيد. صدر آيه مىگويد خدا را اطاعت كنيد. ذيل آيه مىگويد اولى الامر را اطاعت كنيد. اگر اولىالامر، معصوم نباشد، چه بسا طبق هواى نفس خود، برخلاف آنچه خداوند امر يا نهى فرموده، امر و نهى كند. على هذا ، جز با معصوم بودن «اولى الامر»، صدر و ذيل آيه، قابل جمع نيست.
معصوم كيستئ اجماع مسلمين، در مورد اَحَدى (غير از پنج تن اصحاب كسا و امامان داوزده گانه)، ادّعاى عصمت نكرده است. ما در مورد اين چهارده تن، ادّعاى عصمت مىكنيم و ديگران هم آنها را به پاكى قبول دارند. به علاوه، آيه شريفه «إنما يُريدُ الله ليُذْهِبَ عنكُم الرّجْسَ أهلَ البيتِ ويُطهّركُم