5 ـ اسماعيل بن على بن رزين بن عثمان بن عبدالرّحمن بن عبداللّه بن بديل بن ورقاء الخزاعى، ابن أخى دعبل، ابوالقاسم:

اتهام: دروغگو، جاعل حديث، مختلط در حديث بوده است.
دليل: نجاشى و شيخ و مامقانى او را مختلط مى دانند. ^۱
ابن غضائرى او را دروغگو و جاعل حديث مى داند. ^۲
و شيخ در رجالش مى گويد كه او از ائمه(ع) حديث نقل نمى كند. ^۳
شرح حال: او پسر برادر دعبل خزاعى بود كه در واسط مى زيست و سرپرست امور حسبيّه آنجا بود. ^۴
تأليفات:
1 ـ كتاب «تاريخ الأئمة»،
2 ـ كتاب النكاح. ^۵

6 ـ الحسن بن العبّاس بن الحريش الرّاوى، ابوعلى:

اتّهام: ضعيف است و كتابى در مورد فضيلت سوره قدر جعل كرده است. ^۶
دليل: نجاشى در «رجال» خود مى گويد كه جدّا ضعيف است و كتابى در مورد «انّا أنزلناه» دارد كه مضطرب الالفاظ است. ^۷ ابن غضائرى نيز اين كتاب را فاسد الالفاظ و جعل مى داند. ^۸
تذكّر: بر برخى كتب رجالى گفته شده كه «حسن بن عبّاس» از امام جواد(ع) حديث نقل مى كند؛ در حالى كه اكثر كتابهاى حديث، گفته اند كه از امام باقر(ع) نقل مى كند.