شده است. اينك، فهرستى از اين روايات:
1ـ نهج البلاغه، خطبه80؛
2ـ نهج البلاغه، نامه14؛
3ـ كافى، ج5، كتاب الجهاد، ص39، ح4؛
4ـ كافى، ج5، كتاب النّكاح، ص322، باب غلبةالنّساء، ح1؛
5ـ من لايحضره الفقيه، ج3، ص247، ح6؛
6ـ بحارالانوار، ج104، ص306، روايت10، باب1.
البتّه روايات ديگرى نيز در اين زمينه آمده كه ما به همين چند روايت اكتفا مى كنيم. [متن روايات و دفاع از آنها، در پايان بحث خواهد آمد.]
از سوى ديگر، بسيارى از مفسّران بر اين قضيّه (يعنى نقصان عقل زنان) در تفاسير خود تكيه كرده اند. به فهرستى از اين تفاسير بنگريد:
تفسير روان جاويد، ج1، ص360؛
تفسير كنزالدّقائق، ج2، ص463؛
تفسير الجوهرالثمين، ج1، ص284؛
تفسير منهج الصّادقين، ج2، ص150؛
تفسير اثنى عشرى، ج1، ص512؛
تفسير شريف لاهيجى، ج1، ص286؛
تفسير آسان، ج2، ص177؛
تفسير أحسن الحديث، ج1، ص532؛
تفسير أطيب البيان، ج3، ص76؛
تفسير مواهب علّيه، ج1، ص122؛
تفسير كشف الحقائق، ج1، ص209؛
تفسير مخزن العرفان، ج2، ص443؛
تفسيرالميزان، ج2، ص275 و ج4، ص215 و ج4، ص229 و ج4، ص346؛
و در تفسير من وحى القرآن نيز اين حقيقت به وضوح بيان شده كه: جنبه عاطفى در زن ها قوىّ تر و جنبه عقلانى در مردها فزونتر است.
ما در اين بخش، تنها به سخنان علّامه طباطبايى ـ قدّس سرّه ـ در مواضع مختلف تفسير بزرگ الميزان اشاره خواهيم داشت.