مقاله حاضر به بررسى برخى روايات دال بر تحريف قرآن مى پردازد كه متون حديثى و تفسيرى كهن شيعه آنها را به ائمه عليهم السلام نسبت داده اند، اما شيخ طوسى نخستين بار در تفسير خود، در عين ردّ صريح انديشه تحريف قرآن، برخى از اين روايات را به عنوان توضيحى تفسيرى در فهم آيات قرآن به كار گرفته است. نحوه استفاده شيخ طوسى از اين روايات در تفسير التبيان سبب شده است كه مفسّران شيعه دنباله روى وى مانند طبرسى، بعدها اغلب اين اخبار را در شمار روايات «اختلاف قرائت» منسوب به ائمه عليهم السلام و در كنار قرائات ساير قرّاء مشهور و شاذ ذكر كنند.