اى صاحب منّ و جود،
موى سپيد مرا بر آتش حرام كن . ^۱
اين نيايش را امام صادق عليه السلام به محمد بن ذكوان از ياران خود در پاسخ به درخواست او براى تعقيبات بعد از نماز، در ماه رجب تعليم داده است . او به سجده هاى طولانى اش معروف بود و به همين دليل او به سجاد شهرت يافته بود تا جايى كه در اثر كثرت سجده بينايى خود را از دست داد . سيد بن طاووس از محمد بن ذكوان روايت كرده است كه او گفت :
امام صادق عليه السلام به من دعايى براى ماه رجب تعليم داده است . شايد خداوند متعال به آن مرا بهره مند گرداند .
محمد بن ذكوان گويد:
امام صادق عليه السلام به من فرمودند : بنويس ، در هر روز از ماه رجب، صبح و شب، بعد از نمازهاى روزانه و شبانه اين دعا را بخوان .
و اين دعايى است شريف و بلند مرتبه و از نمونه هاى عالى دعاهايى است كه از اهل بيت عليهم السلام به ما رسيده است، در محافل مؤمنان در تعقيب هر نماز از ماه رجب خوانده مى شود .
اين دعا از دو دعا تشكيل شده است :
دعاى نخستين از چهار ندا و نيايش تشكيل شده است .
آن چهار ندا عبارت اند از :
يا من ارجوه لكلّ خير، وآمن سخطه عند كلّ شرّ .^۲يا من يعطى الكثير بالقليل.^۳