را مى بوسيدند نزد دادن آن چيز ، ^۱ پس سؤال شد از سبب بوسيدن دست از آن حضرت فرمودند كه : آن صدقه واقع مى شود در دست خدا پيش از آن كه واقع شود در دست سائل .
و مروى است كه : حضرت رسول صلى الله عليه و آله فرمودند كه : واقع نمى شود صدقه مؤمن در دست سائل تا اين كه واقع شود در دست خداى تعالى ،^۲پس اين آيه را تلاوت فرمودند :« أَلَمْ يَعْلَمُواْ أَنَّ اللَّهَ هُوَ يَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبَادِهِى وَ يأْخُذُ الصَّدَقَـتِ وَ أَنَّ اللَّهَ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ »^۳،^۴يعنى آيا نمى دانيد كه خداى تعالى^۵قبول مى كند توبه بندگان را و مى گيرد صدقات ايشان را و اين كه خداى تعالى بسيار قبول توبه مى كند و بر بندگان خود رحيم است ؟و از حضرت امام جعفر صادق عليه السلام مروى است كه فرمودند : به درستى كه خداى تعالى مى فرمايد كه : هيچ چيزى نيست مگر اين كه كسى را وكيل كرده ام كه آن را بگيرد مگر صدقه ، پس به درستى كه من آن را به زودى به دست خود از صدقه دهنده مى گيرم ، حتى اين كه مردى يا زنى تصدق مى كند به خرمايى يا نصف خرمايى من آن را پرورش و تربيت مى كنم چنان كه مردى كرّه اسبى يا كرّه شترى را تربيت مى كند پس ملاقات مى كند ، مرا در قيامت در حالتى كه آن صدقه مثل كوه احد است^۶.و از حضرت امام محمد باقر عليه السلام روايت شده است كه : صدقه رفع مى كند از صاحبش هفتاد بلا از بلاهاى دنيا را يا مردن بد را . به درستى كه صاحب صدقه نمى ميرد به مردن بد هرگز^۷.
و منقول است كه : حضرت عيسى ـ على نبيّنا وآله وعليه السلام ـ با اصحاب خود نشسته بود ، ناگاه مردى به آن حضرت گذشت ، پس آن حضرت فرمود كه : اين مرد مرده است يا مى ميرد . پس چندان درنگ نكردند كه آن مرد به سوى ايشان برگشت و