انجام

الهى ! چون تويى آگه از حال بنده مسكينترحم كن به لطف خود بر اين شرمنده مسكين^۱
الهى ! كه تو بر اين بنده مسكين ببخشاىكه بخشايد خدايا پس بر اين درمانده مسكين
الهى ! رحم كن آن دم كه اندازند جسمم رابه فضل خود بر اين اندر لحد افكنده مسكين
الهى ! كن نظر بر حال زار من در آن وقتىكه از ديدن بماند چشم اين بيننده مسكين
الهى ! گر نگيرد دست فضلت از ره رحمتكه گيرد دست اين دل از جهان بركنده مسكين
إلهي ! ارْحَمْنِي إذَا انْقَطَعَ مِنَ الدُّنْيا أثَري ، وَ امْنَحَى مِنَ الْمَخْلُوقِينَ ذِكْري ، و صِرْتُ فِي الْمَنْسِيِّينَ كَمَنْ قَدْ نُسِيَ .
خدايا ! رحم كن بر من در آن دمكه از دنيا نشان من برافتد
شود نامم ز لوح زندگى محواجل چون گرگ بر جانم درافتد
إلهى ! كَبُرَتْ سِنّي ، و رَقَّ جِلدِي ، و دَقَّ عَظْمي ، و نالَ الدَّهْرُ مِنّي ، وَ اقْتَرَبَ أجَلي ، وَ نَفَدَتْ أيَّامي ، و ذَهَبَتْ شَهَواتي ، و بَقِيَتْ تَبِعَاتِي^۲.