الشفا في أخبار آل المصطفى عليهم السلام

محمد رضا بن عبد المطلب تبريزى ، قاضى عسكر (1208 ق)

معرفى : على صدرايى خويى

درآمـد

با رسميت يافتن مذهب شيعه در عصر صفويه ، زمينه رشد فرهنگى مناسبى به وجود آمد كه بعد از صفويه نيز ادامه يافت . نمونه بارز آن نگارش موسوعه هاى حديثى در اين دوره و پس از آن است . اسامى اين موسوعه ها ـ كه تاكنون شناسايى شده ـ چنين است :
1 . مجمع البحرين
تأليف سيد على بن محمد بن اسد اللّه حسينى عريضى امامى سپاهانى از دانشمندان قرن 11 ق . او كتابش را در چهل و پنج جلد تنظيم نموده ، ولى تا كنون نسخه اى از آن شناسايى نشده است .
2 . الأوفى
تأليف فضل على بن شاهوردى بيك توشمال باشى (قرن 12 ق) .
مؤلف در مقدمه كتاب عنوان مى كند كه : صد و بيست كتاب از مصادر روايى شيعه نزد وى گرد آمده بود و او تصميم داشت روايت هاى اين كتاب ها را جمع آورى كند ، اما چون از تأليف كتاب بحار الأنوار علامه مجلسى و الوافي فيض كاشانى با خبر گشت ، از اين كار منصرف شد . ولى پس از ملاحظه آن دو كتاب ، آنها را وافى به مراد نيافت ، و تأليف